Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Małgorzata Niedobylska Sędziowie WSA Piotr Popek / spr./ WSA Kazimierz Włoch Protokolant sekr. sąd. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku rolnym za 2017 rok 1) oddala skargę, 2) przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wynagrodzenie radcy prawnemu G. G. - Kancelaria Radcy Prawnego w kwocie 73,80 (siedemdziesiąt trzy i 80/100) złotych, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 13,80 (trzynaście i 80/100) złotych, za pomoc prawną udzieloną z urzędu.
Przedmiotem skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia M. C. (dalej: Podatnik/Skarżący) zobowiązania podatkowego w podatku rolnym na 2017 r. w kwocie 170 zł.
Z uzasadnienia decyzji oraz akt sprawy wynika, że Prezydent Miasta, na podstawie danych z ewidencji gruntów ustalił, że Podatnik posiada grunty zielone o pow. [...] ha i grunty orne o pow. [...] ha, łącznie [...] ha, które podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym według ceny skupu żyta - 5q za 1 hektar fizyczny tj. w stawce 262 zł za hektar fizyczny. Wobec tego ustalił Podatnikowi wysokość podatku rolnego po zaokrągleniu do pełnym złotych w kwocie 170 zł. Dane do podstawy opodatkowania zostały przyjęte przez organ podatkowy zgodnie z danymi wynikającymi z ewidencji gruntów i budynków oraz deklaracji złożonej przez podatnika.
Po rozpatrzeniu odwołania, organ odwoławczy powołaną na wstępie decyzją, utrzymał w mocy decyzję organu I Instancji powołując się na przepisy art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm. zwana dalej O.p.) w zw. z art. 1 i art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz. U. z 2016, poz. 617, zwana dalej u.p.r.) stanowiące, że podatnikiem podatku rolnego są m. in. osoby fizyczne będące właścicielami gruntów, a warunkiem uznania nieruchomości za grunt opodatkowany podatkiem rolnym jest sklasyfikowanie gruntu w ewidencji gruntów i budynków jako użytku rolnego.
Organ odwoławczy wyjaśnił, że podstawą wymiaru podatków, zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz.U.
z 2017 r. poz. 2101, zwana dalej: p.g.k.) są dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków, a uzyskany z niej wypis ma walor dokumentu urzędowego. Mając powyższe na względzie, SKO uzasadniało, że organ w postępowaniu podatkowym nie ma podstaw do pomijania tych danych. W sytuacji natomiast, kiedy strona kwestionuje prawidłowość danych zawartych w ewidencji gruntów, to powinna wystąpić z wnioskiem o ich zmianę do organu prowadzącego ewidencję, tj. do starosty. Do czasu zmiany danych, organ podatkowy jest związany danymi wynikającymi z ewidencji.
Organ II instancji wyjaśnił dalej, że w przedmiotowej sprawie podatek rolny został ustalony z tytułu własności gruntów położonych w gminie R.
Z dokumentów załączonych do akt sprawy oraz informacji przedłożonej przez Podatnika wynika, że jest on właścicielem gruntu rolnego o pow. [...] ha fizycznego stanowiącego podstawę do obliczenia podatku rolnego. SKO uzasadniało, że organ I instancji prawidłowo przyjął stan wynikający z obowiązującej ewidencji gruntów i budynków oraz prawidłowo zinterpretował i zastosował przepisy nie naruszając przy tym samym prawa.