Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2011 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz Sędziowie WSA Kazimierz Włoch /spr./ SO del. Jarosław Szaro Protokolant ref. st. Eliza Kaplita-Wójcik po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi K. G .i D. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2012r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2011 rok - oddala skargę -

Uzasadnienie strona 1/4

Przedmiotem skargi K.G. i D.S. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza Gminy i Miasta R. z dnia [...] października 2012 r., nr [...], ustalającą zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości, rolnym i leśnym za 2011 r.

w kwocie 3.424 zł.

W podstawie prawnej organ odwoławczy powołał art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), określanej dalej w skrócie jako o.p.

Z akt administracyjnych sprawy wynika, że sprawa była już rozpatrywana przez organy podatkowe, gdyż Samorządowe Kolegium Odwoławcze

, decyzją z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] uchyliło wydaną przez Burmistrza Gminy i Miasta R. decyzję z dnia [...] marca 2012 r., nr [...] z uwagi na określenie w niej wysokości zobowiązania podatkowego, zamiast ustalenia zobowiązania podatkowego a także z powodu niedoręczenia zaskarżonej decyzji D.S.

Rozpatrując sprawę ponownie organ I instancji wskazał, że do dnia wydania decyzji z dnia [...] października 2012 r. podatnicy nie złożyli odpowiedniej informacji, w której wskazaliby powierzchnię budynków. Podnosili natomiast, że dane uwidocznione w operacie szacunkowym, sporządzonym na potrzeby umowy sprzedaży są nierzetelne. Ponadto w prowadzonej przez Starostwo Powiatowe w N. ewidencji brak jest danych, dotyczących powierzchni budynków. W związku z powyższym podstawą wymiaru podatku w niniejszym postępowaniu były ustalenia poczynione w toku oględzin.

Organ I instancji wskazał, że w niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki umożliwiające zwolnienie z opodatkowania. Podnoszona przez podatników okoliczność złego stanu technicznego budynków nie może zastać uwzględniona. Fakt, iż budynki wymagają remontu nie stanowi podstawy do zastosowania zwolnienia. Brak jest także podstaw do zastosowania art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych(tekst jednolity: Dz.U. 2010 r. Nr 95 poz. 613 ze zm., dalej w skrócie: u.p.o.l.). Podatnicy spełniają tylko jeden z warunków zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ww. przepisie, tj. są posiadaczami gospodarstwa rolnego. Jednak budynki nie służą działalności rolniczej, stanowią pustostany, w których podatnicy nie przechowują ani płodów rolnych, ani maszyn rolniczych.

Z przedstawionych wyżej względów Burmistrz Gminy i Miasta R., opisaną na wstępie decyzją z dnia [...] października 2012 r. ustalił podatnikom wysokość łącznego zobowiązania podatkowego za 2011 r. w kwocie 3.424 zł.

Powyższą decyzję zaskarżyli K.G. i D.S., którzy wnieśli o jej uchylenie. Odwołujący podnieśli, że będąca przedmiotem opodatkowania działka nr [...] o pow.3,5886 ha, położona w R. została zakupiona od Gminy i Miasta R. łącznie z posadowionymi na niej budynkami. Organ I instancji nie uwzględnił, że w sprawie zachodzą przesłanki zwolnienia z podatku od nieruchomości. Grunt na którym położone są budynki jest gruntem rolnym. Budynki służyły dotychczas działalności rolniczej, prowadzonej przez Rolniczą Spółdzielnię Produkcyjną "A" w R. Powyższe wynika z ustaleń, zawartych w operacie szacunkowym z dnia 20.08.2009r. W ocenie odwołujących, skoro budynki były dotychczas wykorzystywane na działalność rolniczą i w tym celu zostały także nabyte, podlegają zwolnieniu na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. b u.p.o.l. Przejściowe niewykorzystywanie tych budynków zgodnie z ich przeznaczeniem, spowodowane złym stanem technicznym nie może być natomiast podstawą obciążenia podatkiem od nieruchomości. Ponadto, budynki, które nie spełniają norm budowlanych i grożą zawaleniem nie mogą zostać dopuszczone do użytkowania. Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., budynki podlegające opodatkowaniu to te, które nadają się do użytkowania pod względem technicznym. Zatem opodatkowanie budynków, których użytkowanie jest niemożliwe jest nieuzasadnione.

Strona 1/4