Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka /spr./ Sędziowie NSA Gabriela Gorzan as. sąd. WSA Roman Wiatrowski Protokolant st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lipca 2007r. sprawy ze skargi G.M.O. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w P. z dnia [...]. nr [....] w przedmiocie orzeczenia nieważności postanowień uchwały w sprawie programu pomocy de minimis w zakresie zwolnień z podatku od nieruchomości dla przedsiębiorców oddala skargę /-/ R.Wiatrowski /-/ K.Wolna-Kubicka /-/ G.Gorzan
Uchwałą z dnia [...]nr [...] Rada Miasta O. wprowadziła program pomocy de minimis na tworzenie nowych miejsc pracy przeznaczony dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie miasta O.. W § 3 aktu prawa miejscowego uchwalono, że zwolnienia od podatku od nieruchomości dotyczą przedsiębiorców, o których mowa w ustawie z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej, którzy spełnili kryteria zastosowania zwolnienia oraz fakt ten udokumentowali według zasad w trybie przewidzianym niniejszym programem. Dalej zaś stwierdzono, że zwalnia się z podatku od nieruchomości przedsiębiorców, którzy utworzą dodatkowe nowe miejsca pracy, zatrudniając pracownika na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, nie krócej niż na 12 miesięcy po dniu wejścia w życie uchwały (§ 4 uchwały). A zatem uchwalono, że zwolnienie przysługuje na okres 3 lat w wysokości: w pierwszym roku zwolnienia - 1.000,00 zł za każde nowe miejsce pracy. Jednocześnie stwierdzono, że zwolnienie przysługuje pod warunkiem, że zostanie utworzone minimum jedno dodatkowe nowe miejsce pracy oraz, że zostanie utrzymany średni poziom zatrudnienia z okresu 12 miesięcy poprzedzających dzień, w którym przedsiębiorca stworzył pierwsze dodatkowe nowe miejsce pracy. W drugim roku zwolnienia przewidziano zwolnienie od podatku od nieruchomości w wysokości 2.000,00 zł za każde nowe miejsce pracy utworzone w dniu rozpoczęcia drugiego roku zwolnienia oraz 500,00 zł za każde utrzymane miejsce pracy utworzone w pierwszym roku zwolnienia. Jednocześnie zwolnienie w wysokości 2.000,00 zł uzależniono od tego, czy u danego przedsiębiorcy wystąpił wzrost nowych miejsc pracy w pierwszym dniu drugiego roku zwolnienia w stosunku do średniego poziomu zatrudnienia w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień, w którym przedsiębiorca nabył prawo do 2-letniego zwolnienia. W przypadku zaś utworzenia nowego miejsca pracy w czasie trwania drugiego roku zwolnienia przedsiębiorca miałby nabyć prawo do zwolnienia w trzecim roku zwolnienia w wysokości 500,00 zł za każde nowe miejsce pracy. W trzecim roku zwolnienia warunki zwolnienia od podatku były takie same, jak w drugim roku zwolnienia, z tym, że przedsiębiorcy przyznano 3.000,00 zł zwolnienia za każde miejsce pracy utworzone w dniu rozpoczęcia trzeciego roku zwolnienia oraz 500,00 zł za każde utrzymane miejsce pracy utworzone w pierwszym roku zwolnienia. Oprócz powyższych warunków dopuszczono między innymi możliwość zlikwidowania do dwóch dodatkowych miejsc pracy w trakcie korzystania ze zwolnienia pod warunkiem, że w wyniku zlikwidowanego miejsca pracy zostanie zachowany warunek wzrostu miejsc pracy w stosunku do średniego poziomu zatrudnienia z okresu 12 miesięcy poprzedzających dzień, w którym przedsiębiorca stworzył pierwsze dodatkowe nowe miejsce pracy, lecz zobowiązany byłby wtedy do zwrotu nabytego zwolnienia. W pkt 2 § 5 przedmiotowej uchwały stwierdzono natomiast, że kwota zwolnienia nie może przewyższać kwoty należnego podatku od nieruchomości. Uchwała formułowała jeszcze wiele innych szczegółowych warunków zwolnienia w ramach pomocy de minimis.