Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz Sędzia WSA Katarzyna Wolna - Kubicka (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 marca 2011r. ze skargi DW na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości IV raty podatku za 2007r. oraz I - IV raty podatku za 2008r. oddala skargę /-/ K. Wolna - Kubicka /-/ W. Zygmont /-/ M. Jaśniewicz
Wnioskiem z dnia (...) listopada 2008 r. (data wpływu) skierowanym do Urzędu Miasta i Gminy w K., D. W. zwrócił się o umorzenie podatku od nieruchomości za rok 2007 i 2008. W uzasadnieniu wniosku podał, że z powodu poważnej choroby i wydatków z nią związanych wystąpiła u niego całkowita utrata zdolności do regulowania zobowiązań podatkowych.
Decyzją z dnia (...) lutego 2009 r. Burmistrz Gminy i Miasta K. powyższy wniosek załatwił negatywnie, odmawiając umorzenia (...) raty podatku za 2007 rok w kwocie (...) zł i (...) raty podatku za 2008 r. w kwocie (...) zł.
W odwołaniu od powyższej decyzji D. W. wniósł o jej uchylenie, a to z uwagi na błędne ustalenie stanu faktycznego. Podkreślił, że nie posiada samochodu, mieszka od lat w tym samym mieszkaniu posiada telewizor 20-letni, lodówkę 17-letnią, pralkę 10-letnią, nie prowadzi żadnej inwestycji budowlanej od lat.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia (...) maja 2009 r. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
Na skutek skargi złożonej przez D. W. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 24 listopada 2009r w sprawie I SA/Po 698/09 uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy i Miasta K. z dnia (...) lutego 2009.
Dokonując kontroli zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji Sąd uznał, że postępowanie organów podatkowych w analizowanej sprawie za niedokładne w zakresie wyjaśnienia stanu faktycznego, niewyczerpujące w zakresie zbieranych dowodów i nieprowadzące w sposób budzący zaufania. W szczególności, zdaniem Sądu precyzyjnego ustalenia wymagało rozważenie na jednym poziomie obu interesów podatnika i publicznego. Według Sądu ustalony stan faktyczny nie był poparty dowodami nie budzącymi wątpliwości. Z pisma Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. z (...) marca 2009 r. (k. 22-24 akt podatkowych) wynikało, że dochód rodziny jest niski i stanowi łączną kwotę (...) zł. Rodzina zwracała się o pomoc finansową na zakup węgla i żywności, oraz rok rocznie domagała się przyznania wsparcia finansowego, z uwagi na swoje ubóstwo. Z tego cytowanego pisma i z akt sprawy nie wynika natomiast czy rodzina posiada jeszcze inne dochody, w szczególności z roli (opłaca podatek rolny) i w jakiej wysokości. Podatnik twierdził, że nie posiada samochodu, a w piśmie wyżej cytowanym Ośrodek podkreślił, że podatnik posiada Fiata - Uno. Organy I i II-ej instancji przyjęły, że D. W. jest osobą przewlekle chorą, o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz, że sytuacja materialna rodziny jest trudna, ale pozostaje w sprzeczności z sytuacją bytową rodziny. Ta sprzeczna sytuacja bytowa w ocenie Sądu nie została dostatecznie wyjaśniona i dlatego w ponownym postępowaniu Sąd nakazał, aby organ I instancji w sposób dokładny i niebudzący wątpliwości ustalił stan faktyczny. W szczególności jaki dochód podatnik wykazuje w zeznaniu rocznym, czy córka M. jako osoba pełnoletnia prowadzi wspólne gospodarstwo domowe i w jakim stopniu przyczynia się do łącznego dochodu rodziny, gdzie faktycznie zamieszkuje podatnik z rodziną, ponieważ w odwołaniu twierdził, że "nie prowadził żadnej inwestycji budowlanej od lat", kto jest właścicielem nowego budynku, oraz z jakiej pomocy od państwa podatnik faktycznie korzystał w dacie wniosku o umorzenie. Po ustaleniu stanu faktycznego organ winien w sposób wyraźny ustosunkować się do zawartego w art. 67 § 1a pkt 3 Ordynacji podatkowej zwrotu "w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym" - ocenić, czy są podstawy do umorzenia zaległego zobowiązania, czy też interes publiczny jest interesem ważniejszym i uzasadnia odmowne załatwienie wniosku.