Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 2003 rok.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka (spr.) Sędziowie WSA Małgorzata Bejgerowska WSA Roman Wiatrowski Protokolant st.sekr.sąd. Paulina Budzyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2009 r. sprawy ze skargi R. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 2003 rok. oddala skargę /-/ R.Wiatrowski /-/ K.Wolna-Kubicka /-/ M.Bejgerowska

Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. ustalił R. J. podatek dochodowy za 2003 r. w formie ryczałtu od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach w kwocie [...].

Uzasadniając powyższą decyzję organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że małżonkowie R. J. i M. I. - J. w 2003 r. wydatkowali ze wspólnego majątku co najmniej [...], środki na rachunku bankowym wzrosły o kwotę [...], zaś łącznie wykazany przychód w 2003 r. wyniósł [...]. W złożonym na dzień 1 stycznia 2002 r. oświadczeniu majątkowym małżonkowie wykazali posiadane na rachunkach bankowych środki pieniężne w wysokości [...] oraz gotówkę w wysokości [...].

Jako źródło pochodzenia gotówki podatnicy wskazali pracę zarobkową za granicą, darowizny, prezenty okolicznościowe, działalność gospodarczą. Zdaniem organu podatkowego małżonkowie J. w latach 1990 - 2001 mogli zgromadzić pewne oszczędności, nie mogły to być jednak kwoty wskazane przez nich w oświadczeniu złożonym na dzień 1 stycznia 2002 r. R.J. i M. I. - J. nie uwzględnili bowiem kosztów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, czy też kosztów, które zostały poniesione w tym okresie na zakup towarów i usług konsumpcyjnych.

Kwoty zgromadzone na koncie [...] na dzień 31 grudnia 2001 r. w wysokości [...] odpowiadają, w ocenie organu podatkowego, możliwościom finansowym podatników. Wątpliwości poddano natomiast fakt posiadania przez strony gotówki wykazanej w oświadczeniu o stanie majątkowym złożonym na dzień 1 stycznia 2002 r. w kwocie [...] oraz na dzień 1 stycznia 2003 r. w kwocie [...]. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. nie dał wiary twierdzeniom strony, iż podatnicy przechowywali w domu środki pieniężne w gotówce, we wskazanej wysokości.

W wyniku rozpatrzenia sprawy w trybie instancji odwoławczej, Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P..

Podatkowy organ odwoławczy podkreślił, że chociaż poza wszelkim sporem jest fakt przebywania i pracy podatników za granicą, to jednak nie wylegitymowali się oni żadnym dowodem na to, że przywieźli do kraju zaoszczędzone za granicą pieniądze, nie wylegitymowali się również żadnym dowodem wymiany tych pieniędzy na walutę polską. Podatnicy nie ujawnili owych pieniędzy i nie zgłosili ich do opodatkowania do czego byli zobowiązani zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle zaś art. 20 ust. 3 tej ustawy, w niniejszej sprawie istotny jest fakt zgromadzenia przez podatnika w roku objętym kontrolą mienia z lat poprzedzających 2003 r. pochodzącego z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania. W interesie podatnika jest zatem przedstawienie materiału dowodowego, z którego wynikałoby, że jego wydatki znajdują pokrycie w źródłach przychodów już opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania. W sytuacji tej trudne, a wręcz niemożliwe jest przedstawienie dowodu na to, iż zgromadzone przez podatników zasoby finansowe zostały opodatkowane, skoro sami podatnicy twierdzą, że nie zostały one opodatkowane. W związku z tym, iż zarobione pieniądze nie zostały opodatkowane, choć podatnik był do tego zobowiązany, stanowią dochód ze źródeł nieujawnionych.

Strona 1/6