Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automacie poza kasynem gry.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Dominik Mączyński Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Protokolant: ref. staż. Karolina Samolczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. w [...] na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automacie poza kasynem gry. oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/6

Pismem z dnia [...] X. Sp. z o.o. z siedzibą w X., powołując się na art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm. - w skrócie: "O.p."), wystąpiła do Dyrektora Izby Celnej w P. z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w P. z dnia [...], nr [...], wymierzającej spółce karę pieniężną z tytułu urządzania gier na automacie [...] nr [...] poza kasynem gry.

Dyrektor Izby Celnej w P., nie znajdując podstaw do uwzględnienia wniosku spółki, decyzją z dnia [...], nr [...], odmówił stwierdzenia nieważności powyższej decyzji ostatecznej.

Nie zgadzając się z powyższą decyzją spółka złożyła odwołanie, w którym jednocześnie wniosła o zawieszenie postępowania odwoławczego do czasu rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny pytania prawnego skierowanego przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 15 stycznia 2014 r., w sprawie o sygn. akt II GSK 686/13, w przedmiocie zgodności art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm. - w skrócie: "u.g.h.") z przepisami art. 2 i art. 7 oraz art. 20 i art. 22 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Argumentując wniosek spółka podniosła, że rozpatrzenie wskazanego pytania prawnego przez Trybunał Konstytucyjny jest zagadnieniem wstępnym w niniejszej sprawie, gdyż ewentualne uznanie niekonstytucyjności przepisu art. 89 ust. 1 u.g.h., będzie skutkowało wydaniem decyzji ostatecznej Naczelnika Urzędu Celnego w P. z dnia [...] z rażącym naruszeniem prawa.

Postanowieniem z dnia [...], nr [...], Dyrektor Izby Celnej w P., działając na podstawie art. 216 w zw. z art. 201 § 1 pkt 2 O.p., odmówił zawieszenia postępowania.

W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji stwierdził, że w sprawie nie wystąpiło zagadnienie wstępne, o którym mowa w art. 201 § 1 pkt 2 O.p., albowiem wskazane przez spółkę pytanie prawne zadane przez NSA w sprawie o sygn. akt II GSK 686/13, nie wyłoniło się w toku prowadzonego przez organ celny postępowania, ani też nie jest z tym postępowaniem w żaden sposób powiązane. Z treści sentencji decyzji Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...], nr [...], wynika bowiem jednoznacznie, że przedmiot postępowania w rozstrzyganej sprawie (stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej, na podstawie art. 247 § 1 O.p.) jest inny niż przedmiot postępowania w sprawie, co do której NSA powziął wątpliwość prawną (wymierzenie kary pieniężnej za urządzanie gier hazardowych wbrew przepisom u.g.h.). Według organu pytanie prawne skierowane przez NSA do Trybunału Konstytucyjnego, nie wpisuje się w kanon pojęcia zagadnienia wstępnego określonego w art. 201 § 1 pkt 2 O.p., gdyż Trybunał Konstytucyjny nie jest "innym organem lub sądem", o którym mowa w tym przepisie.

Kwestionując powyższe rozstrzygnięcie w zażaleniu spółka, reprezentowana przez pełnomocnika, zażądała uchylenia postanowienia organu I instancji i zawieszenia postępowania odwoławczego. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie: 1) art. 201 § 1 pkt 2 O.p. poprzez uznanie, że w sprawie nie wystąpiło zagadnienie wstępne uzasadniające zawieszenie postępowania; 2) art. 217 § 2 O.p. poprzez wydanie postanowienia nie zawierającego prawidłowego uzasadnienia faktycznego i prawnego; 3) art. 187 w zw. z art. 125 O.p. poprzez nierozpatrzenie całego materiału dowodowego w sprawie i w konsekwencji podjęcie rozstrzygnięcia sprzecznego z zasadami ekonomiki procesowej.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej