Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 19 marca 2021 r. sprawy ze skargi M.W. i W.W. na postanowienie Naczelnika Wielkopolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w [...] z dnia [...] października 2020r. Nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania oddala skargę.
W dniu [...] listopada 2020 r. M. W. i W. W. wnieśli skargę na postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w P. nr [...] z [...] października 2020 r., utrzymujące w mocy postanowienie tego samego organu z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...], odmawiające zawieszenia postępowania prowadzonego w związku z odwołaniami strony skarżącej od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w P. z [...] stycznia 2020 r., określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r.
Powyższa skarga została wywiedziona na tle stanu faktycznego sprawy, w której w trakcie postępowania odwoławczego od ww. decyzji Naczelnika, pismem z [...] lipca 2020 r. M. W. wniósł na podstawie art. 201 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325; dalej: "Ordynacja podatkowa") o zawieszenie tego postępowania do czasu zakończenia postępowania karnego przez Sąd Rejonowy we W.. Uzasadniając wniosek, wskazał że w prowadzonej sprawie o sygnaturze VI Ds. [...] liczne zeznania świadków są sprzeczne z dotychczas zgromadzonym w postępowaniu podatkowym materiałem dowodowym. Ze względów ekonomiki procesowej należy zaczekać na ustalenia postępowania karnego, bowiem w przeciwnym wypadku ustalenia w obu postępowaniach - podatkowym i karnym - będą zupełnie odmienne i będą dawały podstawę do wznowienia postępowania w trybie określonym w Ordynacji podatkowej.
Postanowieniem z [...] sierpnia 2020 r. Naczelnik odmówił wnioskowanego zawieszenie postępowania odwoławczego, wyjaśniając że podjęcie merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy odwoławczej nie jest uzależnione od zakończenia postępowania karnego prowadzonego wobec skarżącego. Podkreślił, że przed ww. Sądem toczy się wobec skarżącego postępowanie pod sygn. akt II K [...], dotyczące zarzucanych mu przestępstw skarbowych, m.in. z art. 54 § 2 oraz 56 § 2 ustawy z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2020 r. poz. 19 ze zm.; dalej: "K.k.s."). Postępowanie to nie może być traktowane jako zagadnienie wstępne, którego konieczność rozpatrzenia uzasadnia zawieszenie postępowania odwoławczego w sprawie, bowiem pomiędzy toczącym się postępowaniem karnym, a postępowaniem podatkowym w przedmiocie podatku dochodowego brak jest tak ścisłej zależności, aby rozstrzygnięcie w postępowaniu karnym było obligatoryjne dla rozstrzygnięcia w postępowaniu podatkowym, co jest warunkiem koniecznym ziszczenia się przesłanki zawieszenia o której mowa w art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Inne są bowiem założenia postępowania karnego, którego celem jest ustalenie winy, niż postępowania podatkowego, które w prowadzonym postępowaniu podatkowym ma na celu zbadanie prawidłowości rozliczeń w zakresie podatku dochodowego. Brak jest zatem podstaw do uznania, że zakończenie postępowania karnego, którego stroną jest podatnik, stanowi zagadnienie wstępne, co wynika przede wszystkim ze specyfiki obu postępowań, a także z ich odrębności i wzajemnej niezależności. Fakt, że materiały danego postępowania, np. karnego, mogą być pomocne przy ustalaniu stanu faktycznego w postępowaniu podatkowym nie oznacza, że nie jest możliwe prowadzenie postępowania podatkowego bez zakończenia sprawy karnej, ponieważ wynik postępowania karnego nie przesądza o zakresie zobowiązań podatkowych skarżącego. Ponadto, to na organach podatkowych spoczywa obowiązek ustalenia stanu faktycznego sprawy, dążenia do prawdy obiektywnej, a zatem nawet w przypadku wykorzystania w toku postępowania podatkowego materiałów pochodzących z postępowania karnego nie będzie to oznaczać, że w tym zakresie organ podatkowy został zwolniony z obowiązku samodzielnego ustalenia stanu faktycznego sprawy, w stopniu niezbędnym do zastosowania konkretnej normy prawa podatkowego.