Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Dominik Mączyński Protokolant st. sekr. sąd. Kamila Kozłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2011r. sprawy ze skargi "E" S.A. w P na interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony - Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając jako organ upoważniony do wydania interpretacji w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej w skrócie: "O.p."), stwierdził w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia [...] listopada 2010 r., nr [...], że stanowisko Spółki Akcyjnej "E.", przedstawione we wniosku, a dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, jest nieprawidłowe.
W uzasadnieniu powyższej interpretacji wskazano, że w dniu [...] sierpnia 2010 r. Spółka "E." wystąpiła z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w którym przedstawiono organowi podatkowemu następujący stan faktyczny, który Sąd orzekający w niniejszej sprawie przyjął jako podstawę faktyczną rozstrzygnięcia.
W dniu [...] lipca 2010 r. Spółka zawarła umowę polisy grupowej. Umowa ma na celu zapewnienie pracownikom następujących rodzajów ubezpieczenia: na wypadek śmierci poniesionej w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej oraz na wypadek trwałej niezdolności do pracy powstałej w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. W przypadku śmierci ubezpieczonego beneficjentem staje się jego współmałżonek, ewentualnie jego dzieci żyjące lub nienarodzone, ewentualnie występujący z prawnie uzasadnionym roszczeniem. Ubezpieczony może też wyznaczyć innego beneficjenta. W razie trwałej niezdolności do pracy, beneficjentem wypłaty jednorazowej kwoty jest osoba, która doznała trwałej niezdolności. Ubezpieczeniem objęci są wszyscy pracownicy zatrudnieni w Spółce na podstawie umowy o pracę. Całkowity koszt opłacenia składek z tytułu zawartego ubezpieczenia ponosi pracodawca. Pracodawca zobowiązany jest opłacać ubezpieczycielowi roczną składkę z góry, w każdym roku w oparciu o zgłoszoną liczbę pracowników. Liczba ta ustalona została na podstawie prognozowanej liczby zatrudnionych w danym roku pracowników. Zmniejszenie lub zwiększenie liczby osób nie będzie wpływać na zwiększenie lub zmniejszenie należnej składki uiszczonej przez pracodawcę. Wysokość składki za ubezpieczenie grupowe nie jest sumą składek indywidualnych, ale kwotą ogólną.
W oparciu o powyższe "E." S.A. zadała organowi podatkowemu następujące pytanie: czy zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym koszt związany z opłaceniem składki przez Spółkę stanowi dla ubezpieczonych, będących osobami fizycznymi, dodatkowy przychód określony na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Jeżeli tak, to będzie on przychodem w momencie opłacenia przez pracodawcę składki, czy winien być doliczany do przychodu co miesiąc w wysokości 1/12 składki?
W ocenie wnioskodawczyni składki ubezpieczenia opłacone przez pracodawcę nie stanowią przychodu dla pracowników. Wskazując na treść art. 11, art. 12 ust. 3 i art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm. - dalej w skrócie: "u.p.d.o.f."), Spółka wyraziła pogląd, że we wskazanym we wniosku o interpretację stanie faktycznym nie jest możliwe ustalenie faktycznej wysokości przychodu, jaki należy przypisać poszczególnym osobom fizycznym. Ustalenie przychodu w postaci świadczenia polegającego na opłaceniu przez inny podmiot składki na rzecz ubezpieczonego nie nastręcza problemów w sytuacji, w której umowa wprost będzie wskazywać wysokość składki za jedną osobę i będzie zawierać zastrzeżenie, iż ubezpieczeniem są objęte imienne wskazane osoby (np. wymienione w załączniku do umowy). Wówczas bowiem możliwe jest określenie zamkniętego kręgu określonych z imienia i nazwiska osób objętych ubezpieczeniem, za które ubezpieczający uiścił składkę. Zupełnie inaczej jest natomiast w analizowanej sprawie, gdzie w umowie ubezpieczenia składka nie została określona w sposób umożliwiający identyfikację części wykorzystywanej przez każdego beneficjenta. W takiej sytuacji, chociaż każda osoba objęta ubezpieczeniem uzyskuje korzyść majątkową kosztem Spółki, która opłaciła za nią ubezpieczenie, a co za tym idzie powinna wykazać przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, to ze względu na to, że krąg ubezpieczonych nie jest zamknięty, nie jest możliwe wyliczenie "jednostkowej" ceny zakupu usługi ubezpieczeniowej, przypadającej na każdego beneficjenta tej usługi. Zwłaszcza, że zbiór osób podlegających ubezpieczeniu jest w powyższym okresie płynny (ze względu na rotację pracowników), a okoliczności te nie wpływają na wzrost ani na zmniejszenie zryczałtowanej składki wpłaconej przez pracodawcę do ubezpieczyciela. Prowadzi to do wniosku, że w takim przypadku nie ma możliwości ustalenia konkretnej kwoty, a już na pewno nie w momencie zapłaty składki, która miałaby stanowić przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych u każdej osoby fizycznej. Taka właśnie sytuacja jest w każdym przypadku zawartej przez Spółkę umowy ubezpieczenia.