Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz (spr.) Sędzia WSA Monika Świerczak Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 lutego 2019r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną interpretację; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 440,- zł (czterysta czterdzieści złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6560
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/8

Wnioskiem z dnia [...] marca 2018 r., [...] (dalej: spółka, skarżąca) zwróciła się o wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedstawionym stanie faktycznym, skarżąca wskazała, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Do prowadzonej działalności gospodarczej, spółka wykorzystuje samochód ciężarowy marki [...]. Samochód ten został nabyty w dniu [...] listopada 2014 r., a następnie zarejestrowany w Urzędzie Komunikacji w dniu [...] listopada 2014 r. Zarówno w przeszłości jak i obecnie, skarżąca wykorzystuje samochód wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowy samochód jest pojazdem, którego konstrukcja, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm., dalej: ustawa o PTU), wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Ponadto zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o PTU jest to pojazd samochodowy, inny niż osobowy, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu. Z dowodu rejestracyjnego oraz karty pojazdu, wynika, że pojazd posiada 2 miejsca (siedzenia), łącznie z miejscem dla kierowcy i dopuszczalna ładowność pojazdu wynosi 1005 kg.

Skarżąca dokonała pełnego (100%) odliczenia VAT z faktury dokumentującej zakup samochodu oraz przez cały okres użytkowania samochodu dokonywała i nadal dokonuje odliczenia 100% VAT zawartego w fakturach potwierdzających nabycie paliwa oraz wydatków eksploatacyjnych związanych z używaniem tego pojazdu do działalności gospodarczej. Spółka dokonała pełnego odliczenia VAT w tym zakresie, pomimo nieprzeprowadzenia dodatkowego badania technicznego wykonanego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tą stację oraz pomimo braku odpowiedniej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym (art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o PTU).

Tym niemniej, spółka uzyskała zaświadczenie, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o PTU w styczniu 2018 r. na podstawie którego dokonano odpowiedniego wpisu w dowodzie rejestracyjnym w dniu [...] stycznia 2018 r. Jednocześnie, w samochodzie nie zostały wprowadzone żadne zmiany, w wyniku których pojazd nie spełniałby wymagań, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lub 2 ustawy o PTU.

Uzupełniając stan faktyczny, spółka wskazała także, że faktury za wydatki dotyczące samochodu, o którym mowa we wniosku wystawiane są na skarżącą. Nie istnieją obiektywne okoliczności potwierdzające brak możliwości wykorzystania pojazdu, o którym mowa we wniosku do celów osobistych pracowników. Pojazd jako środek trwały został powierzony na podstawie protokołu przekazania wybranemu pracownikowi skarżącej i jest on na stanie powierzonego mu mienia. Pojazd służy do wykonywania obowiązków i zadań służbowych w zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez skarżącą na terenie całej Polski. Z uwagi na zadaniowy tryb pracy istnieje możliwość, że pracownik, któremu powierzono samochód udostępni ten pojazd innemu pracownikowi do wykonywania innych zadań służbowych czego nie można wykluczyć i jest to związane z charakterem powierzonych do wykonania prac. Możliwe jest także wykorzystanie samochodu przez pracownika dla celów osobistych, jednakże wykorzystanie to nie ma decydującego charakteru, a zasadniczym celem przekazania samochodu jest wykonywanie zadań służbowych. Skarżąca nie nadzoruje w sposób szczególny używania samochodu wyłącznie dla działalności gospodarczej. W godzinach pracy pojazd znajduje się na obiektach lub pod budynkiem spółki. Po godzinach pracy, pojazd jest parkowany przeważnie w okolicy miejsca zamieszkania pracownika, np. pod domem pracownika. Nie jest prowadzona ewidencja przebiegu tego pojazdu. Przedmiotowy samochód jest pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie złożono naczelnikowi urzędu skarbowego informacji na druku VAT-26.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6560
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej