Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 17 marca 2021 r. sprawy ze skargi A.R. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia oddala skargę.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej postanowieniem z dnia [...] czerwca 2020 r. odmówił A. R. (dalej: strona, skarżąca) stwierdzenia nieważności postanowienia Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...].01.2020 r. nr [...] oraz utrzymanego w mocy ww. postanowieniem postanowienia Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...]11.2019 r. nr [...]
Podstawę prawną postanowienia stanowiły przepisy: art. 247 § 1 i art. 248 w zw. z art. 219 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm. dalej: O.p.)
W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że dniu [...].10.2019 r. do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, wpłynął wniosek A. R., (zawarty w skardze z dnia [...].09.2019 r.), w sprawie stwierdzenia nieważności postanowień " o zaliczeniu nadpłat na zaległości podatkowe, ponieważ zostały wydane bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa", wszczynający postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] nr [...] z dnia [...].06.2014 r., w sprawie zaliczenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych, wynikającej z PIT-37 za 2013 r. w kwocie [...]zł na zaległości z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za okres 12/2012 r.
W dniu [...] listopada 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej po rozpatrzeniu ww. wniosku wydał postanowienie, którym odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z dnia [...].06.2014 r. W przedmiotowym postanowieniu stwierdzono, że żądanie zostało wniesione po upływie 5 lat od doręczenia postanowienia z dnia [...].06.2014 r.
W dniu [...] listopada 2019 r. strona złożyła zażalenie na ww. postanowienie (pismo z dnia [...].11.2019 r.) wnosząc o "uchylenie zaskarżonego postanowienia i merytoryczne rozstrzygnięcie podania, a także wydania polecenia zwrotu nadpłaty za 2013 r."
Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2020 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie z dnia [...] listopada 2019 r.
Pismem z dnia [...].02.2020 r. strona wystąpiła m.in. z wnioskiem o stwierdzenie nieważności postanowienia Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...].01.2020 r. oraz utrzymanego w mocy ww. postanowieniem postanowienia Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...].11.2019 r. W ocenie strony przedmiotowe postanowienia zostały wydane z rażącym naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu postanowienia, organ wskazał także, że postępowanie nadzwyczajne, którego przedmiotem jest stwierdzenie nieważności postanowienia (tj. weryfikacja czy postanowienie ostateczne jest obarczone kwalifikowanymi wadami, pociągającymi za sobą jego nieważność) nie jest tożsame ze zwyczajnym postępowaniem jurysdykcyjnym. Przedmiotem tego postępowania nie jest bowiem ponowne rozpoznanie sprawy co do istoty. Postępowanie to nie może się przeradzać w postępowanie o charakterze merytorycznym, w którym bada się na nowo wszystkie okoliczności sprawy i twierdzenia strony. Istotą postępowania o stwierdzenie nieważności jest ustalenie, czy orzeczenie obarczone jest jedną z wad wskazanych w art. 247 O.p. co oznacza, że organ rozpatrując wniosek o stwierdzenie nieważności postanowienia, nie może rozpatrywać sprawy co do jej istoty i nie może zastępować postępowania odwoławczego lub go powtarzać. W postępowaniu wszczętym wnioskiem o stwierdzenie nieważności postanowienia, przedmiot kontroli zawężony jest do przesłanek nieważności określonych w art. 247 § 1 O.p. Organ podatkowy, a potem na skutek wniesienia skargi sąd, bada czy rozstrzygnięcie, którego dotyczy taki wniosek obarczone jest wadami enumeratywnie wyliczonymi w art. 247 § 1 O.p. Orzeczenie jest więc badane pod kątem zaistnienia przesłanek wymienionych w przedmiotowym przepisie (por. wyrok NSA z dnia 11 maja 2018 r., II FSK 1362/16, wyrok NSA z dnia 15 września 2017 r., I GSK 1307/15, wyrok NSA z dnia 17 marca 2010 r., II FSK 188/09).