Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie WSA Izabela Kucznerowicz WSA Barbara Rennert (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 października 2021 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] sierpnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/12

W dniu [...] września 2020 r. J. W. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...] z [...] grudnia 2019 r. nr [...], [...] w części orzekającej o solidarnej odpowiedzialności skarżącego jako byłego Prezesa Zarządu " A" wraz z tą spółką za zaległości podatkowe tej spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r., w podatku dochodowym od osób fizycznych za kolejne miesiące od kwietnia do lipca 2014 r., w podatku od towarów i usług za grudzień 2013 r. i za kolejne miesiące od lutego do lipca 2014 r. wraz z odsetkami za zwłokę oraz koszty egzekucyjne w kwocie [...]zł.

Powyższa skarga została wywiedziona na tle stanu faktycznego sprawy, w której ww. spółka, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, na podstawie art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 ze zm.; dalej: "u.p.t.u.") była obowiązana, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Spółka złożyła deklaracje podatkowe oraz ich korekty dla podatku od towarów i usług VAT-7 m. in. za grudzień 2013 r. oraz od lutego do lipca 2014 r., w których to wykazała kwoty podatku należnego do wpłaty w łącznej wysokości [...] zł należności głównej. W odniesieniu do grudnia 2013 r. uregulowała zadeklarowaną kwotę w części, w odniesieniu do miesięcy od lutego do lipca 2014 r. nie zapłaciła w całości, zatem pozostała do zapłaty łącznie należność główna [...] zł. Ponadto, zgodnie art. 27 ust. 1 ww. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: "u.p.d.o.p.") spółka złożyła zeznanie podatkowe CIT-8 za 2013 r., w którym wykazała kwotę podatku do zapłaty w wysokości [...] zł, ale jej nie uregulowała. Na podstawie art. 31 oraz art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.; dalej: "u.p.d.o.f.") spółka jako płatnik była również zobowiązana do obliczenia, pobrania zaliczek na podatek dochodowy od przychodów ze stosunku pracy oraz przekazania ich w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano te zaliczki, na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Dokonała obliczenia oraz poboru należnych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, sporządziła i złożyła deklarację roczną o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za 2014 r., nie dokonując wpłat tych pobranych zaliczek za miesiące od kwietnia do lipca 2014 r. w łącznej wysokości [...] zł. Naczelnik PUS w [...], ostateczną decyzją z [...] października 2019 r. orzekł o odpowiedzialności podatkowej spółki jako płatnika oraz określił wysokość pobranego a nie wpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych w ww. kwocie. Spółka powyższej należności nie uiściła.

Strona 1/12