Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2012 r. sprawy ze skargi P. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [....] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania kontrolnego oddala skargę
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] postanowieniem z dnia [...] marca 2012 r., nr [...] odmówił zawieszenia postępowania kontrolnego wobec podatnika X.Y., w zakresie źródeł pochodzenia majątku oraz przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2008r.
Z treści postanowienia wynika, że kontrolowany uzasadnił wniosek tym, że przed Trybunałem Konstytucyjnym zawisła skarga o zbadanie zgodności m.in. art. 20 ust. 3 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012, poz. 361 - dalej: "u.p.d.f."), rozumianego w ten sposób, że w postępowaniu w sprawie nieujawnionych źródeł przychodów obowiązek wykazania źródeł przychodów ciąży na podatniku, z uwagi na restrykcyjny i penalny charakter cytowanych przepisów, z wzorcem konstytucyjnym wynikającym z normy art. 42 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 - dalej: "Konstytucja RP"), statuującym zasadę domniemania niewinności osób poddanych represjom o charakterze quasi - karnym (sygn. akt SK 18/09). W przekonaniu kontrolowanego od tego rozstrzygnięcia będzie zależał dalszy sposób prowadzenia postępowania w zakresie ewentualnej inicjatywy dowodowej. Wobec tego zasadnym byłoby zawieszenie postępowania na podstawie przesłanki z art. 201 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60, ze zm. - dalej: "O.p.").
W odpowiedzi Inspektor Kontroli Skarbowej X.Z. pismem z dnia [...] grudnia 2011 r. zawiadomił kontrolowanego, że brak jest podstaw do zawieszenia postępowania kontrolnego. Kontrolowany, uznając pismo za postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania, wniósł zażalenie, po czym Dyrektor Izby Skarbowej w [...] postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] umorzył postępowanie zażaleniowe ze względu na jego bezprzedmiotowość.
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] ponownie rozpoznając wniosek o zawieszenie postępowania kontrolnego stwierdził, że z okoliczności sprawy nie wynika, aby inicjatorem skargi konstytucyjnej był kontrolujący. Skarga konstytucyjna dotyczy innej sprawy niż prowadzona wobec kontrolowanego i nie może stanowić zagadnienia wstępnego w tym postępowaniu. W rezultacie odmówił zawieszenia postępowania.
Kontrolowany w zażaleniu domagał się zmiany powyższego postanowienia z dnia [...] marca 2012 r. i zawieszenia postępowania w sprawie. Zażalenie uzasadnił tym, że w ramach obowiązujących standardów sądy, organy administracji publicznej i instytucje biorą pod uwagę aktualne orzecznictwo sądowe i administracyjne we własnej praktyce orzeczniczej, mimo że dotyczą one innych, jednakże analogicznych i podobnych spraw. Skoro toczy się już postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym, którego wynik będzie rzutował na tok prowadzonego postępowania, obowiązki strony oraz sposób gromadzenia materiału dowodowego przez organ kontroli skarbowej, to zasadnym jest zawieszenie postępowania.