Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2018 r. sprawy ze skargi [...] na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną interpretację; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 200,- zł (dwieście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów sądowych.
Pismem z 23 kwietnia 2018 r. X. X. (dalej: "skarżący") wystąpił z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowaniu sprzedaży działek nr: [...], [...], [...], [...] oraz [...]. Skarżący przedstawiając zdarzenie przyszłe wyjaśnił, że 07 stycznia 2015 r. zawarł umowę o dział spadku i umowę zniesienia współwłasności. W wyniku powyższego nabył na wyłączność działki nr [...] i nr [...] położonych w [...], gmina W. stanowiących grunty orne o łącznej powierzchni 1,0832 ha. Działki te się składnikiem majątku prywatnego skarżącego. Nie były przez skarżącego wykorzystywane w działalności gospodarczej od 2005 r. do chwili obecnej. Skarżący nigdy nie był czynnym podatnikiem VAT, ani rolnikiem ryczałtowym i nie prowadził gospodarstwa rolnego. W 2005 r. skarżący był jeszcze studentem, a jego jedynym źródłem utrzymania była renta rodzinna po zmarłych rodzicach. Celem jej zachowania skarżący zawarł 14 stycznia 2005 r. umowę dzierżawy gruntów z kuzynem T. R.. Umowa dzierżawy nie miała więc na celu osiągnięcia korzyści zarobkowych. Po ukończeniu studiów w 2008 r. zmianie uległy plany życiowe skarżącego bowiem na 2011 r. planował zawarcie związku małżeńskiego. W 2010 r. skarżący postanowił, że wydzieli dwie działki z majątku prywatnego, a środki pozyskane z ich sprzedaży przeznaczy na wkład własny i kupno mieszkania.
Na podstawie decyzji podziałowej z 6 stycznia 2010 r., zostały wydzielone działki nr [...] i [...] w ten sposób, że z działki nr [...] wydzielono działki nr: [...] (0,0507 ha) oraz [...] (0,0507 ha). Z działki nr [...] wydzielono zaś działki nr: [...] (0,0811 ha), [...] (0,0293 ha), [...] (0,8193 ha). Działki [...] i [...] wspólnie stanowią nieruchomość pod zabudowę jednorodzinną, podobnie jak działka [...]. Obie działki mają bezpośredni dostęp do drogi publicznej, brak na nich urządzeń infrastruktury technicznej. W celu uzyskania zgody na podział gruntów w wyniku zapytań osób zainteresowanych, skarżący wystąpił o warunki zabudowy, nie w celu zmiany przeznaczenia, czy w celu zwiększenia ceny, ale w celu uzyskania decyzji podziałowej oraz zapytań potencjalnych nabywców o możliwości postawienia budynku o określonych parametrach. Skarżący nie prowadził żadnych działań marketingowych, nie ogradzał działek, nie występował o wykonanie przyłączy infrastruktury technicznej, nie oznaczał w sposób widoczny granicy działek. Dla powyższego terenu nie ma planu zagospodarowania przestrzennego, skarżący nigdy nie występował o taki plan.
Skarżący przed zawarciem umowy sprzedaży działki [...] rozwiązał 29 maja 2010 r. umowę dzierżawy gruntów. Tego dnia dokonał sprzedaży działki nr [...] położonej w [...] Gmina W.. Kwotę ze sprzedaży przeznaczył na wkład własny zakupionego w 2011 r. mieszkania w P..
W wyniku zapytań o możliwość zakupu działki obok działki [...] na podstawie decyzji podziałowej z 14 marca 2012 r. został dokonany podziału działki nr [...] na działki nr: [...] (0,0624 ha) oraz [...] (0,0403 ha) jak również działki nr [...] na działki nr: [...] (0,1796 ha), [...] (0,0120 ha) oraz [...] (0,6277 ha).