Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi SM na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/12

Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. decyzją z dnia [...], nr [...], określił S. M. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości [...] zł. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podniósł, że podejmowane przez podatnika w 2006 r. działania w zakresie sprzedaży nieruchomości były transakcjami handlowymi, prowadzonymi w celach zarobkowych i na własny rachunek, noszącymi znamiona działalności gospodarczej.

Powyższa decyzja została doręczona podatnikowi w dniu [...] grudnia 2011 r. Termin do wniesienia odwołania upłynął bezskutecznie w dniu [...] grudnia 2011 r. Wnioskiem z dnia [...] stycznia 2012 r. S. M. wystąpił o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, zaś samo odwołanie złożył w dniu [...] stycznia 2012 r. Postanowieniem z dnia [...], nr [...], [...], Dyrektor Izby Skarbowej w P. odmówił podatnikowi przywrócenia terminu do wniesienia odwołania stwierdzając, że strona nie wykazała, by uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. Na powyższe postanowienie podatnik złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę, którą następnie, pismem z dnia [...] sierpnia 2012 r., wycofał. Mając na względzie, że skarga została skutecznie cofnięta, WSA w Poznaniu, postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SA/Po 498/12, umorzył postępowanie.

Wnioskiem z dnia [...] września 2012 r. S. M., reprezentowany przez doradcę podatkowego, wystąpił do Dyrektora Izby Skarbowej w P. o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...], nr [...], określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie [...] zł. Uzasadniając zgłoszone żądanie podatnik podniósł, że kwestionowana przez niego decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa poprzez to, że:

- zarówno w toku postępowania, jak i w rozstrzygnięciu Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. wykroczył poza ramy uznania administracyjnego lub swobodnej oceny dowodów, pominął dowody świadczące na korzyść strony bez uzasadnienia, w tym nawet znane organowi z urzędu, a także działanie w myśl zasady in dubio pro fisco, co stanowi niedopuszczalne zachowanie organu podatkowego w obrębie prawa daninowego;

- decyzję oparto na interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w P. w dniu [...];

- wadliwie zaklasyfikowano uzyskiwane przez podatnika przychody do źródła wymienionego w art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie: "ustawa o PDOF"), bez wykluczenia źródła wymienionego w art. 10 ust. 8 w/w ustawy, co nie jest wystarczające dla uznania, że przychody pochodzą ze źródła jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza;

- wadliwie i nierzetelnie ustalono czynności wykonywane przez podatnika na wszystkich etapach podejmowanej przez niego aktywności, a przez to wadliwie zakwalifikowano je do świadczących o prowadzeniu działalności gospodarczej;

- nieustalono lub nierzetelnie ustalono cel i zamiar podatnika przy nabyciu i zbyciu składników majątkowych, co doprowadziło do uznania przez organ, że podatnik wykonywał działalność gospodarczą;

Strona 1/12