Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Małecki Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2012r. sprawy ze skargi WK na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę
Decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...], Naczelnik Urzędu Celnego w L., działając na podstawie art. 2 ust. 5, art. 3, art. 4 ust. 1 pkt 1a, art. 14 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 89 ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm. - dalej w skrócie jako: "u.g.h.") wymierzył W. K. karę pieniężną w wysokości [...] zł z tytułu urządzania gier na trzech automatach poza kasynem gry. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w dniu [...] kwietnia 2010 r. w trakcie kontroli w Restauracji "U." w miejscowości P., należącej do W. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. "K." w M. ustalono, że znajdują się tam gotowe do gry trzy automaty: [...], a właściciel restauracji - nie posiada koncesji/zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach. W toku przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania, w sprawie wymierzenia W. K. kary pieniężnej, przeprowadzono m.in. dowody z opinii biegłego sądowego ds. informatyki co do wskazanych powyżej automatów do gier. Z opinii tych wynika, że wszystkie przebadane urządzenia umożliwiają programowo i technicznie prowadzenie gier o charakterze losowym, których wynik uzależniony jest li tylko od sposobu zaprogramowania generatora liczb pseudolosowych. Na podstawie zebranego materiału dowodowego organ stwierdził, że wynik gry na wskazanych automatach był otrzymywany jako rezultat działania określonego mechanizmu losującego i nie był możliwy do przewidzenia przez grającego.
W odwołaniu od powyższej decyzji strona wniosła o jej uchylenie w całości, alternatywnie o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. Wiesław K., działając poprzez pełnomocnika, zakwestionował aby wskazane urządzenia stanowiły automaty do gier w rozumieniu u.g.h. Zdaniem strony mają one jedynie element losowy, a nie mają charakteru losowego, stąd nie są automatami w rozumieniu art. 2 ust. 3, ani ust. 5 u.g.h. Podniesiono również konieczność zawieszenia przedmiotowego postępowania z uwagi na toczące się przed Sądem Rejonowym w G. wobec W. K. postępowanie karnoskarbowe, które zdaniem odwołującego, ma związek z niniejszym postępowaniem.
Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu decyzją z dnia [...] września 2011 r. nr [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W motywach rozstrzygnięcia organ odwoławczy przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania i nie zgodził się z twierdzeniem strony, że organ podatkowy nie podjął wszelkich niezbędnych działań zmierzających do wyjaśnienia w pełni stanu faktycznego sprawy. W trakcie prowadzonego postępowania organ pierwszej instancji wykorzystał szereg materiałów dowodowych, które pozwoliły podjąć stosowane rozstrzygnięcie. Orzekając w niniejszej sprawie Naczelnik Urzędu Celnego w L. wykorzystał m.in. opinie sporządzone przez biegłego sądowego, uznał jako dowód i włączył do akt sprawy protokół przesłuchania podejrzanego, a zatem poczynił wszelkie niezbędne działania zmierzające do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego. Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu nie znalazł podstaw do zakwestionowania prawidłowości decyzji organu pierwszej instancji, podtrzymując stanowisko w niej zawarte, że gry na automatach należących do odwołującego, urządzane były z naruszeniem przepisów o grach hazardowych. Zasadnie zatem organ pierwszej instancji orzekł o wymierzeniu kary pieniężnej.