Art. 70 par. 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej, także w brzmieniu obowiązującym od 1 wrzesnia 2005 r. w zakresie, w jakim wywołuje skutek w postaci zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w związku z wszczęciem postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym to postępowaniu podatnik nie został poinformowany najpóźniej z upływem terminu wskazanego w art. 70 par. 1 Ordynacji podatkowej, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji RP i jako taki nie może być podstawą prawną jakichkolwiek aktów administracji publicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 sierpnia 2012r. sprawy ze skargi [...] na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...] r. o Nr [...]; II. stwierdza, że postanowienia wymienione w punkcie pierwszym nie podlegają wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej [...] na rzecz skarżącej [...] kwotę [...] zł [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej, utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia [...], w którym organ pierwszej instancji uznał za nieuzasadnione zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego wobec JC na podstawie własnych tytułów wykonawczych z dnia [...] wystawionych w związku z brakiem wpłaty podatku akcyzowego. W uzasadnieniu wskazano, że Dyrektor Izby Celnej, działając na postawie własnych tytułów wykonawczych z dnia [...], obejmujących zaległości z tytułu nieuiszczonego podatku akcyzowego za [...], wszczął postępowanie egzekucyjne wobec JC, prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą A w S. Wszczęcie postępowania egzekucyjnego nastąpiło w dniu [...] z chwilą doręczenia skarżącej odpisów tytułów wykonawczych oraz zawiadomień z dnia [...] o zajęciu wierzytelności. Zajęcia te, skierowane do kilku banków okazały się nieskuteczne. W dniu [...] organ egzekucyjny wystosował zawiadomienie o zajęciu prawa majątkowego do [...]. Zajęcia te również okazały się nieskuteczne. Ponadto zawiadomienie z dnia [...] zostało skierowane do Urzędu Skarbowego. To zawiadomienie o zajęciu okazało się skuteczne.
Pismem z dnia [...] zobowiązana wniosła zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej, które oparła o przepisy art. 33 pkt 1 i 8 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005r., Nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej: u.p.e.a.), tj. prowadzenie postępowania egzekucyjnego mimo przedawnienia obowiązku oraz zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego w postaci zajęcia rachunku bankowego. Jednocześnie wniosła o umorzenie prowadzonego postępowania egzekucyjnego i uchylenie wszystkich dokonanych zajęć rachunków bankowych oraz o wstrzymanie postępowania egzekucyjnego do czasu rozpatrzenia zarzutów. W uzasadnieniu wskazała, iż zastosowany środek egzekucyjny jest dla niej bardzo uciążliwy i uniemożliwia jej przyjmowanie należności oraz regulowanie zobowiązań. Zobowiązana wystąpiła o zastosowanie mniej uciążliwego środka egzekucyjnego w postaci egzekucji z ruchomości, w szczególności towarów oraz środków transportu.
Postanowieniem z dnia [...], organ egzekucyjny uznał za nieuzasadnione zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego. W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia organ wskazał, że bieg terminu przedawnienia w niniejszej sprawie uległ zawieszeniu na podstawie art. 70 § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8 poz. 60 ze zm., dalej: o.p.), gdyż postanowieniem z dnia [...] Naczelnik Urzędu Celnej wszczął postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe wobec skarżącej w związku z zobowiązaniem będącym podstawą prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Wobec powyższego należności określone w decyzji z dnia [...],nr [...], nie uległy przedawnieniu z dniem [...]. Odnosząc się do zarzutu zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego organ wskazał, iż w świetle postanowień u.p.e.a. egzekucja z rachunku bankowego uznawana jest za jeden ze środków egzekucyjnych o najmniejszym stopniu uciążliwości.