Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji po wznowieniu postępowania kontrolnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2011 r. sprawy ze skargi [...] zarządcy przymusowego działającego na rzecz upadłej [...] na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji po wznowieniu postępowania kontrolnego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

W dniu (...) grudnia 2010 r. pełnomocnik J. R. znajdującej się w zarządzie przymusowym reprezentowanej przez G. P. złożył wniosek o wznowienie postępowania kontrolnego zakończonego decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. nr (...) z dnia (...) 12.2005 roku określającą zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 rok. Decyzja ta zgodnie z art. 128 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm. dalej zwanej: O.p.) jest ostateczna, gdyż nie służy od niej odwołanie.

Podstawą złożenia wniosku o wznowienie postępowania kontrolnego były według Strony nowe okoliczności faktyczne oraz nowe dowody, które istniały w dniu wydania decyzji, a które nie były znane organowi w dniu wydania decyzji.

We wniosku o wznowienie postępowania kontrolnego pełnomocnik Strony wniósł o przeprowadzenie następujących dowodów:

1) przesłuchania w charakterze świadka M. R. na okoliczność, że zdarzenia gospodarcze dokumentowane pomiędzy firmą "C", a Spółkami: "A" i "B" miały rzeczywiście miejsce,

2) z dokumentu lub przesłuchania w charakterze świadka M. T., na okoliczność, że firmy "A" i "B" posiadały faktycznie paliwo i mogły nim handlować,

3) dowodu z protokołu z rozprawy głównej w sprawie o sygn. akt (...) prowadzone przez Sąd Okręgowy w P. - w szczególności zaprotokołowanego zeznania M. U.- na okoliczność faktycznego obrotu paliwem,

4) dowodu z protokołu z rozprawy głównej w sprawie o sygn. akt (...) prowadzonej przez Sąd Okręgowy w P. - w szczególności zaprotokołowanego zeznania P. R. - na okoliczność faktycznego obrotu paliwem.

5) dowodu z dokumentu (oświadczenia) T. W., ewentualnie przesłuchania go w charakterze świadka na okoliczność faktycznego obrotu paliwem.

Postanowieniem z dnia (...) grudnia 2010 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. wznowił postępowanie kontrolne zakończone w/w decyzją.

Decyzją nr (...) z dnia (...) lutego 2011 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. odmówił uchylenia decyzji Dyrektora UKS w P. nr (...) z dnia (...) 12.2005 roku, albowiem nie podzielił argumentów Strony, że w sprawie wyszły na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nieznane organowi, który wydał decyzję, a jedynie stwierdzenie tych przesłanek, wymienionych w art. 240 § 1 pkt. 5 ustawy O.p., daje podstawę do uchylenia decyzji ostatecznej.

Od tej decyzji pełnomocnik Strony wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Pełnomocnik zarzucił, że wydana decyzja narusza:

1) art. 240 § 1 pkt 5 ustawy O.p., poprzez błędną wykładnie, przejawiającą się w szczególności w przyjęciu, że zgłoszone nowe dowody i okoliczności nie wypełniają dyspozycji wskazanego przepisu

2) art. 122 ustawy O.p., poprzez jego niezastosowanie w przedmiotowej sprawie i danie pierwszeństwa zasadzie biurokracji przed zasadą prawdy obiektywnej.

W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik podniósł, że wadą przeprowadzonego postępowania wznowieniowego było nie przeprowadzenie postępowania dowodowego. Przede wszystkim nie przesłuchano w charakterze świadka M. R.. To według pełnomocnika bardzo poważne uchybienie procesowe, ponieważ świadek ten, jako pełnomocnik, uczestniczył przy prawie wszystkich transakcjach. Art. 240 ustawy O.p. to w istocie ekstraordynaryjny środek służący możliwości ponownego badania sprawy już rozstrzygniętej w sposób ostateczny. Zdaniem pełnomocnika wnikliwa analiza decyzji ostatecznej nie pozostawia żadnych złudzeń, że wnioski dowodowe nie były przedmiotem pierwotnego postępowania, a to narusza art. 122 ustawy O.p.

Strona 1/5