Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od kwietnia do grudnia 2011 r. i za luty 2012 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Protokolant: st.sekr.sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od kwietnia do grudnia 2011 r. i za luty 2012 r. oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/13

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P., wydaną na skutek ponownego rozpoznania sprawy decyzją z dnia [...] listopada 2015 r., nr [...], określił A. A. (dalej zwanemu również skarżącym) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od kwietnia do grudnia 2011 r. oraz za luty 2012 r.

W okresie objętym postępowaniem kontrolnym skarżący prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą "[...] A. A.". Z faktur dokumentujących zakup i sprzedaż wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej skarżącego było świadczenie usług transportowych.

Dyrektor Izby Skarbowej w P., decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r., uchylił wydaną uprzednio decyzję organu I instancji przekazując sprawę do ponownego rozpoznania z uwagi na brak jednoznacznego stanowiska, czy wystawione przez B. B. faktury były fakturami "pustymi", czy dokumentującymi dostawę paliwa nieznanego pochodzenia. W ocenie organu II instancji zasadnym było przeprowadzenie analizy zużycia paliwa poprzez dokonanie rozliczenia ilości paliwa nabytego z ilością paliwa możliwą do zużycia przez pojazdy czy urządzenia będące w posiadaniu skarżącego. Zawrócono również uwagę na konieczność zbadania zasad współpracy skarżącego z innymi kontrahentami dostarczającymi paliwo, których faktur nie zakwestionowano. Zlecono również przeprowadzenie zbadania zasad utrzymywania przez skarżącego gotówki w kasie oraz ustalenie, czy w dniu płatności zakwestionowanych faktur skarżący był w posiadaniu odpowiedniej ilości gotówki, potrzebnej do uregulowania należności za dostarczony towar. W tym celu w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w P. należało przesłuchać C. C., która przygotowywała gotówkę w celu uregulowania kwot wynikających z faktur, rozważyć przesłuchanie w charakterze świadka D. D., na okoliczność przebiegu rozmowy i sporządzenia oświadczenia przez B. B. Zwrócono uwagę na konieczność rozważenia przesłuchania w charakterze strony skarżącego na okoliczność powstania nagrania ukrytą kamerą rozmowy z B. B. i sporządzenia przez wskazaną osobę oświadczenia. Za zasadne uznano również przesłuchanie pracowników przedsiębiorstwa skarżącego. Zaznaczono również, że w aktach sprawy brak jest zakwestionowanych faktur wystawionych przez F(1) B. B., jak też rejestru zakupu VAT.

W odpowiedzi na wezwanie organu I instancji skarżący przedłożył raporty kasowe i wydruk konta KASA oraz poinformował, że nie sporządzał sprawozdań za gospodarcze korzystanie ze środowiska. Skarżący nie posiadał również umów o współpracy z dostawcami paliwa za lata 2011-2012. Urząd Marszałkowski w P. wyjaśnił, że skarżący został wezwany do przedłożenia wykazów zawierających informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska za okres od II półrocza 2009 r. do 2014 r. W sprawozdaniu uwzględniono ilość litrów oleju napędowego w litrach po przeliczeniu na tony przy zastosowaniu współczynnika 0,84 i nie dołączono żadnych dokumentów, które były podstawą wyliczeń. Analizując przedłożone przez skarżącego raporty kasowe, stwierdzono, że na początku każdego miesiąca wpłacano do kasy przedsiębiorstwa gotówkę w kwotach od 150 do 550 tys. zł. Następnie zaś miało miejsce wydatkowanie tych środków na skutek regulowania płatności. Skarżący wyjaśnił, że gromadził środki pieniężne celem regulowania gotówką zobowiązań wobec B. B. Z ustaleń poczynionych przez organ kontroli skarbowej wynika, że skarżący nie posiada dokumentacji magazynowo-księgowej w zakresie zakupu i rozchodów (zużycia) paliw płynnych, a jedyną dokumentację w tym zakresie stanowią faktury zakupu.

Strona 1/13
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej