Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki (spr.) Sędzia WSA Barbara Rennert Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2022 r. sprawy ze skargi "A" S.A. [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 rok oddala skargę
Wnioskiem z 2 kwietnia 2021 r. P. S.A. z siedzibą w W. wystąpiła do Wójta Gminy [...] o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2016 r. w kwocie [...]zł. Na wezwanie organu spółka złożyła korektę deklaracji podatkowej za 2016 r. W argumentacji wniosku, jako przyczynę złożenia korekty deklaracji, spółka podała wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 24 lutego 2021 r. sygn. SK 39/19, w którym Trybunał uznał, że art. 1a ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U z 2019 r., poz. 1170 - dalej: "u.p.o.l.") rozumiany w ten sposób, że związanie gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej decyduje wyłącznie posiadanie gruntu, budynku i budowli przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem spółki, grunty, budynki i budowle pozostałe po zlikwidowanej linii kolejowej, które nie są i nie mogą być wykorzystywane do prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej, powinny być opodatkowane niższą stawką.
Wójt Gminy [...] decyzją z 15 października 2021 r. nr [...] określił spółce wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2016 r. w kwocie [...]zł oraz odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za ten rok.
W motywach rozstrzygnięcia organ wskazał, że podatnik jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, zarejestrowanym w Rejestrze Przedsiębiorców KRS. Ponadto zaznaczył, że grunty o łącznej powierzchni 330.073 m˛, stanowiące własność spółki P. , podlegają ustawowemu zwolnieniu z podatku od nieruchomości. Działki oznaczone symbolem B - tereny mieszkaniowe, polegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki dla gruntów pozostałych. Podstawę opodatkowania stanowią w tym przypadku grunty o łącznej powierzchni 6.834 m˛. Organ zaznaczył również, że w złożonej w 2016 r. deklaracji na podatek od nieruchomości podatnik wskazał działki nr [...], nr [...], nr [...] jako przedmiot opodatkowania zakwalifikowany jako grunty pozostałe. Natomiast z analizy danych z ewidencji gruntów wynika, że stanowią one grunty rolne, tym samym stanowią przedmiot opodatkowania podatkiem rolnym. Przedmiotem korekty są nieruchomości położone w obrębie ewidencyjnym [...] [...] jako grunty, po likwidacji linii kolejowych lub ich odcinków o łącznej powierzchni 197.468 m˛, które zdaniem organu, stanowią przedmiot opodatkowania według stawki dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków.
Mając na uwadze tezy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 24 lutego 2021 r., SK 39/19 oraz orzecznictwo sądów administracyjnych organ zwrócił uwagę, że na wezwanie spółka udostępniła karty ewidencyjne środka trwałego, stanowiące potwierdzenie, że dane nieruchomości stanowią majątek składowy spółki. Podatnik wyjaśnił również, że na wskazanym terenie znajdują się urządzenia w postaci nawierzchni kolejowej wraz z podtorzem i urządzeniami inżynieryjnymi. Nie zostały przedstawione żadne inne dokumenty czy okoliczności świadczące o braku wykorzystania ich do prowadzenia statusowej działalności. W ocenie organu nieruchomości będące w posiadaniu przedsiębiorcy, który prowadzi tylko działalność gospodarczą, należy traktować jako związane z prowadzeniem tej działalności gospodarczej. Składają się one na majątek przedsiębiorstwa, a ich czasowe niewykorzystywanie nie uniemożliwia ich potencjalnego wykorzystania w przyszłości. Założyć można, że skoro przedmiotem działalności spółki jest m.in. rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych, to z uwagi na szeroki zakres jej działalności, istnieje możliwość, by bez przeszkód te składniki majątku wykorzystać w prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto twierdzenie, że sporne nieruchomości nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej nie zostały poparte żadnymi dowodami. Jest to jedynie stwierdzenie przedsiębiorcy, że nieruchomości te posiada, lecz nie wykorzystuje ich do działalności gospodarczej. W świetle tych uwag organ stwierdził, że posiadane przez spółkę grunty są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i podlegają najwyższym stawkom podatku od nieruchomości. Spółka jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 4 u.p.o.l., przy czym związek spornych nieruchomości z działalnością gospodarczą spółki nie zasadza się na samym fakcie ich posiadania przez przedsiębiorcę, ale także na możliwości ich potencjalnego wykorzystania w działalności gospodarczej.