Jeżeli organ celny pobrał podatek w kwocie niższej od należnej, organem właściwym do określenia podatku w prawidłowej wysokości jest właściwy dla podatnika organ podatkowy. Obowiązek zapłaty różnicy między podatkiem wynikającym z decyzji urzędu skarbowego a podatkiem pobranym przez urząd celny obciąża importera towaru.
W wyniku postępowania podatkowego urząd skarbowy ustala, iż Urząd Celny w Rz. dokonując odpraw celnych towarów sprowadzonych przez firmę "K" zastosował zaniżoną stawkę podatku akcyzowego, która została zmieniona rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 6 września 1995 r. w sprawie podatku akcyzowego.
Zastosowanie niższej stawki podatku akcyzowego spowodowało jednocześnie zaniżenie naliczenia i pobrania przez urząd celny podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług za okres od września do grudnia 1995 r.
Skutkowało to wydaniem decyzji wymiarowej.
W skardze na decyzję izby skarbowej właścicielka firmy wniosła o uchylenie decyzji organów skarbowych obu instancji.
Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 121 ust. 1 Ordynacji podatkowej przez dokonanie przypisu w podatku akcyzowym po upływie ponad dwóch lat. Nadto skarżąca zarzuciła naruszenie art. 210 par. 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej przez to, że organ odwoławczy przyjął, iż stawka podatku akcyzowego winna wynosić 0,80 zł/litr, a utrzymała decyzję, w której organ I instancji zastosował stawkę 1,32 zł/litr.
Rozpatrując powyższą skargę Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Trafnie zauważyła izba skarbowa, że decyzje urzędów celnych zawarte w zgłoszeniach celnych nie mają charakteru decyzji administracyjnych w części dotyczącej podatków. Zgodnie z treścią art. 11 a ust. 1 i art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ organem właściwym do określenia podatku w prawidłowej wysokości jest właściwy organ podatkowy. Określenie to ma zastosowanie, gdy organ celny będący płatnikiem należnego podatku nie pobrał podatku lub pobrał go w kwocie niższej od należnej.
Obowiązek zapłaty różnicy między podatkiem wynikającym z decyzji urzędu skarbowego a podatkiem pobranym przez urząd celny obciąża importera towaru.
Podatek "dopłacony" przez importera jest podatkiem naliczonym w rozumieniu art. 19 ust. 2 ustawy o VAT i jako taki podlega odliczeniu od podatku należnego.
Podatek akcyzowy stanowi koszt uzyskania przychodu, który podatnik może odliczyć od przychodów przy ustalaniu dochodu.
W świetle powyższych stwierdzeń, bezzasadny okazał się zarzut naruszenia art. 121 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Wskazano bowiem sposób postępowania skarżącej po określeniu w prawidłowej wysokości zobowiązań w podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.
Skoro w okresie od września do grudnia 1995 r. obowiązywała stawka podatku akcyzowego na wina importowe ze świeżych winogron w wysokości 1,32 zł/litr zgodnie z poz. 4 załącznika nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 września 1995 r. w sprawie stawek podatku akcyzowego /Dz.U. nr 105 poz. 516/, to utrzymanie przez izbę skarbową decyzji organu I instancji, który taką stawkę zastosował było zgodne z prawem.
Z powyższych przyczyn skarga na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym podlega oddaleniu.