Zgodnie z art. 2 ust. 3 pkt 5a ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 1997 r. przepisy art. 2 ust. 1 i 2 stosuje się również do wydania towarów lub świadczenia usług w zamian za czynności nie podlegające opodatkowaniu. Do czynności takich należy m.in. wniesienie aportu, czyli wydanie towaru w zamian za objęcie udziałów w spółce. Czynność ta nie podlegała opodatkowaniu zgodnie z par. 73 pkt 2a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r.
Dla celów podatku od towarów i usług aport wniesiony przez skarżącą w postaci towarów wymienionych w art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym jest czynnością związaną ze sprzedażą i wartość tego aportu winna być wykazana w rejestrze sprzedaży oraz ujęta w deklaracji jako sprzedaż zwolniona od podatku.
Trudno zgodzić się z twierdzeniami skarżącej, że faktury kosztowe VAT ujęte w deklaracji nie zawierają podatku naliczonego związanego z obrotem opakowaniami i z aportem. Czynności te miały przecież związek z całością działalności gospodarczej Spółka i koszty ogólne /np. energii elektrycznej, składowania, czy administracyjne/ odnosiły się również do tych czynności.
Zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, związaną ze sprzedażą opodatkowaną.
Jeżeli nie jest możliwe u podatnika dokonującego jednocześnie sprzedaży towarów opodatkowanych i zwolnionych od podatku wyodrębnienie całości lub części kwot związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną od podatku, podatnik może zmniejszyć podatek należny o taką część podatku naliczonego, która odpowiada procentowemu udziałowi wartości sprzedaży towarów opodatkowanych podatkiem w wartości sprzedaży ogółem /art. 20 ust. 3/.
Organy podatkowe dokonały u skarżącej naliczenia podatku zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy. Ponadto zgodnie z art. 27 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług ustalono skarżącej dodatkowe zobowiązanie podatkowe.
Zaskarżona decyzja nie narusza zatem przepisów prawa materialnego. Nie narusza ona również przepisów postępowania w sposób mogący mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Z wyżej podanych przyczyn Sąd na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę oddalił.