Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy [...] w przedmiocie metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości tej opłaty
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 5 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w [...] na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości tej opłaty I. stwierdza nieważność § 2 zaskarżonej uchwały; II. w pozostałym zakresie skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/4

Rada Gminy - działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm. - dalej w skrócie: "u.s.g.") oraz art. 6k ust. 1 pkt 1, ust. 2, ust. 2a pkt 4 i ust. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2010 ze zm. - dalej w skrócie: "u.u.c.p.g.") - w dniu 14 maja 2019 r. podjęła uchwałę nr VI/43/2019 w sprawie metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości tej opłaty (dalej w skrócie: "uchwała").

Pismem z 11 lutego 2020 r. Prokurator Prokuratury Okręgowej w O. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na powyższą uchwałę, żądając stwierdzenia jej nieważności. Kwestionowanej uchwale zarzucił istotne naruszenie prawa materialnego, tj. art. 6k ust. 1 w zw. z art. 6j ust. 2 i ust. 2a u.u.c.p.g. poprzez naruszenie ustawowego upoważnienia w nich zawartego i przyjęcie metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami nieprzewidzianej przez ustawodawcę.

W argumentacji skargi prokurator stwierdził, że przyznane radzie gminy kompetencje do ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami na nieruchomościach ograniczone zostały do wybrania metody spośród wskazanych przez ustawodawcę w art. 6j ust. 1 i ust. 2 (w zakresie nieruchomości zamieszkałych przez mieszkańców) i w art. 6j ust. 3 (w zakresie nieruchomości niezamieszkałych). Prokurator podkreślił, że organ nie może dokonywać regulacji prawnych poza zakresem, do którego został upoważniony. Zdaniem skarżącego, żaden z przywołanych przez Radę przepisów nie daje podstaw do różnicowania stawek opłat w sytuacji wyboru metody, o której mowa w art. 6j ust. 2 u.u.c.p.g. Taka możliwość istniała we wcześniej obowiązującym systemie prawnym, do momentu uchwalenia ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw, obowiązującej od 1 lutego 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 87). Od dnia 1 lutego 2015 r. brak jest normy ustawowej, z której można by wnioskować, że niezależnie od przyjętej metody ustalania opłat przewidzianej w art. 6j ust. 1 czy art. 6j ust. 2 stawki mogą być różnicowane.

Prokurator zaznaczył, że Rada Gminy wybrała, jako metodę ustalenia stawki, tę przewidzianą w art. 6j ust. 2 u.u.c.p.g., a więc jedną stawkę od gospodarstwa domowego. W tej sytuacji nie jest dopuszczalny dalszy podział, na grupy uzależnione od rodzaju tego gospodarstwa wyodrębnionego w oparciu o kryterium ilości osób tam mieszkających. W ten sposób doszło bowiem do uchwalenia dodatkowego, nieprzewidzianego w ustawie kryterium różnicowania wysokości opłat za gospodarowanie odpadami na zamieszkałej nieruchomości.

Rada Gminy, reprezentowana przez wójta, w odpowiedzi na skargę wniosła o oddalenie skargi, jako bezzasadnej.

W uzasadnieniu rada wskazała, że dokonując wyboru metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od gospodarstwa domowego i jednocześnie różnicując stawki opłaty w oparciu o kryterium ilości osób tworzących to gospodarstwo, uznawała takie rozwiązanie za w pełni prawnie dopuszczalne, a przede wszystkim sprawiedliwe, akceptowalne w społeczności gminnej. Zdaniem rady, przepis art. 6j ust. 2a u.u.c.p.g., dopuszczający różnicowanie stawek opłat za gospodarowanie odpadami, ma zastosowanie do wszystkich metod wymienionych w art. 6 ust. 1 i 2 u.u.c.p.g. za pomocą kryteriów: powierzchni lokalu mieszkalnego, czy liczby mieszańców zamieszkujących nieruchomość. Można zatem różnicować także stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi przy przyjęciu metody od gospodarstwa domowego.

Strona 1/4