Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego w podatku rolnym i podatku od nieruchomości za 2016 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz (spr.) Protokolant: st.sekr.sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego w podatku rolnym i podatku od nieruchomości za 2016 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] r. o nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącego [...] kwotę [...],- zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

Wójt Gminy S. decyzją z dnia 25 stycznia 2016 r., nr [...] ustalił A. M. (dalej zwanemu również skarżącym) wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego na 2016 r., na kwotę [...]zł.

Organ I instancji jako podstawę opodatkowania podatkiem rolnym przyjął 0,0412 ha fizycznego powierzchni gruntu. Podatkiem od nieruchomości opodatkowano budynki pozostałe - altany o wysokości od 1,4 do 2,2 m o powierzchni 5 m2 oraz budynki pozostałe - altany o wysokości powyżej 2,2 m o powierzchni 20,00 m2.

Nie zgadzając się z rozstrzygnięciem skarżący wniósł odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. W uzasadnieniu odwołania podniesiono, że postępowanie podatkowe musi być prowadzone w zgodzie z zasadami ogólnymi postępowania, do których należą zasada prawdy obiektywnej oraz zasada czynnego udziału strony w postępowaniu. Podniesiono, że organ I instancji nie umożliwił stronie wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Wójt Gminy S. nie wyznaczył również 7 dniowego terminu na wypowiedzenie się w sprawie zebranego materiału dowodowego. Skarżący wskazał również, że w jego ocenie winno się w drodze analogi stosować w odniesieniu do deputatowych ogrodów działkowych przepisy ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, bądź też ewentualnie zastosować zasadę rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 04 października 2016 r., nr [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Organ odwoławczy wskazał, że pismem z dnia 02 czerwca 2016 r. wyznaczono skarżącemu siedmiodniowy termin na wypowiedzenie się w zakresie zebranego materiału dowodowego w sprawie podatku rolnego i podatku od nieruchomości za lata 2009-2015 oraz za 2016 r. Skarżący w dniu 14 czerwca 2016 r., zapoznał się z aktami sprawy oraz podpisał protokół z tej czynności, nie wnosząc żadnych uwag. Skarżący przedłożył również pismo wskazujące, że na skutek nowelizacji Ordynacji podatkowej dodano do niej art. 2a, zgodnie z którym nie dające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika. Skarżący podniósł również, że w odróżnieniu od gruntów i altan działkowych położonych na terenie deputatowych ogródków działkowych kwestia zwolnienia od podatku od nieruchomości na terenie rodzinnego ogrodu działkowego gruntów, altan działkowych, obiektów gospodarczych oraz budynków stanowiących infrastrukturę ogrodową została uregulowana w art. 7 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Powołując się na zasadę powszechności opodatkowania stwierdzono, że zasadą jest ponoszenie ciężarów i świadczeń publicznych nie zaś wolność od ich ponoszenia. Za bezsporne uznano, że skarżący zawarł dnia 02 stycznia 2009 r., umowę ze Skarbem Państwa - Lasami Państwowymi Nadleśnictwa Ł. , mocą której Nadleśnictwo oddało skarżącemu w bezpłatne użytkowanie na czas nieoznaczony od 02 stycznia 2009 r., grunt rolny o powierzchni 412 m2 stanowiący działkę nr [...] Ogrodu Działkowego Lasów Państwowych w Z., gmina S.. Doszło więc do powstania obowiązku podatkowego od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające jego powstanie. Zaznaczono również, że zgodnie z postanowieniami zawartej przez skarżącego umowy, użytkownik gruntu ponosi wszelkie opłaty i podatki związane z użytkowaniem gruntu i zawarciem umowy. Zaznaczono, że art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jednoznacznie definiuje podatnika podatku od nieruchomości.

Strona 1/4