Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatek od towarów i usług, Podatkowe postępowanie
Tezy

Przyjęta w art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ zasada swobodnej oceny dowodów zakłada, iż organ podatkowy nie jest krępowany przy ocenie dowodów kryteriami formalnymi, ma swobodnie oceniać wiarygodność i moc dowodową poszczególnych dowodów, na których oparł swoją decyzję. By w ramach owej swobody nie zostały przekroczone granice dowolności, organ podatkowy przy ocenie zebranych w sprawie dowodów winien m.in. kierować się przy ich ocenie prawidłami logiki; zgodnością oceny z prawami nauki i doświadczenia życiowego; traktowania zebranych dowodów jako zjawisk obiektywnych; oceniania dowodów wyłącznie z punktu widzenia ich znaczenia i wartości dla toczącej się sprawy; wszechstronności oceny.

Uzasadnienie strona 1/4

Izba Skarbowa w Z. decyzją z dnia 10.06.1999 r. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w K.O. z dnia 10.11.1998 r. określającą:

1/ nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za styczeń 1998 r. w kwocie 91.725 zł;

2/ kwotę zaległości podatkowej w wysokości 9.586 zł, tj. 91.725 zł /nadwyżka podatku naliczonego nad należnym według decyzji/ minus 106.639 zł /zwrot według deklaracji/ plus 5.328 zł /zarachowanie korekty podatku należnego za styczeń 1998 r. według deklaracji VAT-7 za kwiecień 1998 r./;

3/ wysokość odsetek za zwłokę na dzień 10.11.1998 r. w kwocie 3.431 zł oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe w kwocie 4.474 zł, tj. w wysokości odpowiadającej 30 procent kwoty zawyżenia zwrotu podatku /30 procent x 14.914 zł/.

W uzasadnieniu swej decyzji organ odwoławczy wyjaśnia, iż podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu robót drogowych i budowlano-montażowych. W złożonej deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń 1998 r. przedsiębiorstwo zadeklarowało kwotę 106.639 zł do zwrotu i taka kwota została mu zwrócona. W dniu 20.05.1998 r. podatnik dokonał korekty deklaracji VAT-7 za styczeń 1998 r. związaną z wystawioną w dniu 20.01.1998 r. fakturą dla spółki z o.o. "G." w G. za wykonane roboty drogowe w kwocie 5.328 zł. W wyniku ponownej kontroli podatkowej w maju 1998 r. ustalono, iż podatnik w dniu 31.12.1997 r. wystawił dla firmy "K." fakturę korygującą w związku z nieprawidłowym zafakturowaniem materiałów zleceniodawcy.

Ponadto Urząd Skarbowy ustalił, iż podatnik w złożonej za miesiąc styczeń 1998 r. deklaracji podatkowej odliczył w miesiącu styczniu podatek naliczony na podstawie całego szeregu faktur, które otrzymał w miesiącu lutym 1998 r. Były to faktury z dnia 31.01.1998 r., 30.01.1998 r. wystawione przez Przedsiębiorstwo T. i M. D. w J., wysłane do podatnika pismami zwykłymi z urzędów pocztowych, co zaewidencjonowano w dziennikach korespondencyjnych wystawcy. Zdaniem izby dowody podatnika w postaci dokumentów najmu samochodów z dnia 30.01.1998 r. jako potwierdzenia dostarczenia tych faktur w tym dniu za pośrednictwem kierowców nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym i nie są wiarygodne w świetle odmiennego oświadczenia złożonego przez Przedsiębiorstwo T. i M. D. w J. Firma ta nie miała żadnych podstaw ani korzyści materialnych czy prawnych w podawaniu nieprawdy organom podatkowym. Złożone przez nią oświadczenie i wypisy z dziennika korespondencji są bardziej wiarygodne od przedłożonych przez podatnika dowodów najmu samochodu z dnia 30.01.1998 r. czy świadczenia pracownika podatnika - Alicji E., że ww. dokumenty otrzymała w wytwórni w P., gdzie miały być pozostawione przez kierowców wynajmowanych samochodów. Ponadto budzi wątpliwości fakt, że faktura wystawiona w dniu 31.01.1998 r. wpłynęła do zakładu podatnika w dniu 30.01.1998 r., tj. przed dniem jej wystawienia. Skoro pojazdy udające się w kierunku K. opuszczały zajezdnię o godzinie 6.40 lub 7.00, a pracownicy administracyjni wystawiający faktury rozpoczynali pracę o godzinie 7.00, to tym samym nie mogli wystawić i dostarczyć ww. faktur kierowcom w dniu 30.01.1997 r. przed godziną 7.00. Izba zwraca uwagę ponadto na to, że w przypadku gdy faktury były dostarczane przez kierowców, to zgodnie z oświadczeniem wystawcy na kopiach jego rachunków widniałby czytelny podpis osoby odbierającej fakturę. Podatnik nie potrafił również skonkretyzować osób kierowców, którzy mieli mu dostarczyć sporne faktury. Z faktu nie zakwestionowania faktury z dnia 30.01.1998 r. w protokole kontroli podatkowej z dnia 29.04.1998 r. nie można ponadto wywodzić wniosku, że była ona prawidłowo rozliczona.

Strona 1/4