Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Protokolant Referent stażysta Marta Ziewińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lutego 2016 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Prezydent Miasta P. decyzją z dnia [...], nr [...], ustalił J. S. wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego w podatku od nieruchomości, podatku rolnym i podatku leśnym za 2013 r. od nieruchomości zabudowanej położonej w P. przy ul. A. w kwocie [...] zł, w tym:

1. podatek rolny za grunt o pow. [...] ha w kwocie [...] zł,

2. podatek leśny za grunt (las) o pow. [...] ha w kwocie [...] zł,

3. podatek od nieruchomości w kwocie [...] zł, za:

- budynki mieszkalne powyżej 2,20 m, o powierzchni [...] m2 w kwocie [...] zł (wg stawki [...] zł za m2),

- za budynki pozostałe o powierzchni [...] m2 w kwocie [...] zł (wg stawki [...] zł za m2).

- za grunty pozostałe o powierzchni [...] m2 w kwocie [...] zł (wg stawki [...] zł za m2).

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego dokonano na podstawie danych wynikających z ewidencji podatkowej, złożonej Informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych, Informacji o gruntach, Informacji o lasach, stosując dla podatku rolnego i leśnego stawki ustawowe, a dla podatku od nieruchomości stawki uchwalone przez Radę Miasta P.

W odwołaniu z dnia 11 lutego 2013 r. podatniczka, reprezentowana przez pełnomocnika, wniosła o zmianę lub uchylenie powyższej decyzji w części dotyczącej podatku od nieruchomości. W argumentacji odwołania strona podniosła, że zamieszkuje w P. pod adresem ul. A., a od 1982 r. prowadzi tam gospodarstwo rolne o łącznej powierzchni [...] ha oraz posiada grunty o charakterze rolnym wykorzystywane wyłącznie na cele rolnicze, a zabudowa tych gruntów jest typowo siedliskowa. Podatniczka stwierdziła, że zmiany przekwalifikowania gruntów i wpisy w rejestrze gruntów w latach 2006-2008 były dokonywane jednostronnie przez organ ewidencyjny (Prezydenta Miasta P. - X.) bez żadnego wniosku, zgody, a nawet wiedzy podatnika. Ponadto kategorycznie zaprzeczyła, jakoby część działki gruntu (wg oznaczenia rejestru gruntów B [...]) oraz zlokalizowane na tym gruncie budynki były przeznaczone i/lub wykorzystywane na cele inne niż rolne. Zdaniem strony, dane ewidencyjne zawarte i jakoby wynikające z rejestru gruntów są niezgodne ze stanem faktycznym i wolą właściciela nieruchomości. W związku z powyższym odwołująca się stwierdziła, że przedmiotowa część gruntu oraz znajdujące się na niej budynki winny korzystać ze zwolnienia z podatku od nieruchomości i powinny być opodatkowane podatkiem rolnym.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzją z dnia [...], nr [...], utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W motywach rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że przepis art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r., Nr 193, poz. 1287 ze zm. - w skrócie: "P.g.k."), stanowi, iż podstawę wymiaru podatków stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy zawiera 4 zawiadomienia z dnia 1 lipca 2011 r. o dokonanych zmianach w ewidencji gruntów i budynków w dniach 7 września 2006 r., 28 maja 2008 r., 18 czerwca 2008 r. i 7 lipca 2009 r. Wynika z nich, że już we wrześniu 2009 r. nastąpiła zmiana rodzaju użytku z B-RIVa dla powierzchni [...] ha na B dla powierzchni [...] ha. Kolejne zmiany nie dotyczyły już zmiany samego rodzaju użytku na działce [...] tylko wielkości powierzchni, której dotyczy użytek oznaczony jako B. Zgodnie z ostatnią zmianą - od 7 lipca 2009 r., obowiązującą na dzień wydania zaskarżonej decyzji, użytek B dotyczy powierzchni [...] ha. Uwzględniając powyższe organ II instancji stwierdził, że przyjęcie powierzchni [...] ha, jako gruntu pozostałego do opodatkowania podatkiem od nieruchomości, jest prawidłowe. Oznacza to także, że posadowione na tym gruncie budynki gospodarcze nie mogą korzystać ze zwolnienia z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4b) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r., poz. 849 ze zm. - w skrócie: "u.p.o.l."), albowiem nie są one położone na gruntach gospodarstw rolnych służących wyłącznie działalności rolniczej.

Strona 1/5