Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu, decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 rok oddala skargę.
Naczelnik Urzędu Skarbowego P. decyzją z [...] kwietnia 2013 r., nr [...], określił R. N. (dalej jako: "podatnik" lub "skarżący") zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. z tytułu zbycia w dniu [...] maja 2009 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr [...], położonego w P. przy ul. [...] nr [...], o łącznej powierzchni [...] m2, w kwocie [...]zł.
Dyrektor Izby Skarbowej w P., po rozpatrzeniu odwołania podatnika, decyzją z [...] lipca 2013 r., nr [...], utrzymał w mocy powyższą decyzję organu I instancji. Decyzja organu II instancji, na skutek braku jej zaskarżenia, stała się ostateczna.
Wnioskiem z 28 lutego 2019 r. podatnik, reprezentowany przez pełnomocnika, wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego P. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej powyższą decyzją ostateczną. Jako przesłankę wznowienia podał przepis art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm. - w skrócie: "o.p.").
W argumentacji wniosku podatnik stwierdził, że w sprawie zaistniały nowe okoliczności, nieznane wcześniej organowi, tj. uznanie złożenia przez podatnika oświadczenia o zameldowaniu na pobyt stały poprzez:
- wskazanie w zeznaniu podatkowym PIT-36 za 2009 r., że kwota podatku z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych (nabytych lub wybudowanych w latach 2007-2008), o których mowa w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynosi "0";
- w postaci aktu notarialnego Rep. A Nr [...] z dnia [...] maja 2009 r., z którego wynika, że podatnik był zameldowany pod adresem sprzedawanej nieruchomości oraz uznanie, że przychód ze sprzedaży tej nieruchomości podlegał przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co w konsekwencji oznacza, że przychód ten podlegał wyłączeniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze powołane wyżej okoliczności podatnik stwierdził, że uzyskany przez niego przychód z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm. - w skrócie: "u.p.d.o.f."), jako tzw. "ulga meldunkowa".
Wniosek, zgodnie z właściwością, został przekazany Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej.
Postanowieniem z [...] maja 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wznowił postępowanie podatkowe zakończone decyzją ostateczną z [...] lipca 2013 r., a następnie decyzją z [...] sierpnia 2019 r., nr [...], odmówił uchylenia powyższej decyzji ostatecznej.
W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji stwierdził, że ocena jakie zdarzenia spełniają warunek z art. 21 ust. 21 u.p.d.o.f. (złożenie oświadczenia o zameldowaniu), oraz czy nieruchomości i prawa nabyte w drodze spadku i darowizny podlegają tylko w ograniczonym zakresie opodatkowaniu podatkiem dochodowym, należy do sfery interpretacji przepisów prawa. Organ zaznaczył, że odmienna wykładnia przepisów prawnych nie jest ani nową okolicznością faktyczną ani nowym dowodem. Nawet błędna ocena stanu faktycznego pod względem prawnym nie stanowi podstawy do wznowienia postępowania. Błędna ocena okoliczności faktycznej nie jest bowiem tym samym, co brak wiedzy o tej okoliczności. Są to dwie różne sytuacje, z których tylko ta druga spełnia przesłankę z art. 240 § 1 pkt 5 o.p. Uwzględniając powyższe organ I instancji uznał, że w sprawie nie ziściła się przesłanka z art. 240 § 1 pkt 5 o.p. będąca warunkiem koniecznym do uchylenia dotychczasowej decyzji.