Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące grudzień 1996r., styczeń, kwiecień, czerwiec, lipiec 1997r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w P w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Gorzan Sędziowie WSA Maciej Jaśniewicz /spr./ as.sąd. WSA Roman Wiatrowski Protokolant st. sekr. są. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2008r. sprawy ze skargi S C na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące grudzień 1996r., styczeń, kwiecień, czerwiec, lipiec 1997r. I. oddala skargę II. zasądza od Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P na rzecz doradcy podatkowego P J tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego ustanowionego z urzędu kwotę [...] zł ( [...]) w tym [...] zł z tytułu wynagrodzenia i [...] zł z tytułu podatku VAT. /-/ R.Wiatrowski /-/ G.Gorzan /-/ M.Jaśniewicz

Uzasadnienie strona 1/6

Pismem z dnia 11 grudnia 2006r S C zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w G z wnioskiem o umorzenie zaległego zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące grudzień 1996r oraz styczeń, kwiecień, czerwiec i lipiec 1997r.

Uzasadniając wskazał, że od 1972 r. do 1990 r. prowadził nieprzerwanie własną działalność gospodarczą, a dwuletnia przerwa do roku 1992 r. spowodowana była sytuacja zdrowotną. W 1993 r. nastąpiło wznowienie trwające do 1998 r. kiedy to przeszedł na rentę zdrowotną, którą pobierał aż do roku 2006 r. w związku z przejściem na emeryturę. W 1998 r. nastąpiło wyrejestrowanie prowadzonej działalności gospodarczej. Pojawiające się niedyspozycje zdrowotne sprawiły, że w końcowej fazie 1996 r. oraz w 1997 r. nie była czynnie wykonywana działalność gospodarcza i tym samym nie uzyskano dochodu, co spowodowało nieodprowadzenie należnego podatku VAT. Podatnik wskazał także, iż podczas powstawania zaległości nie otrzymał żadnych pism upominających, co przeświadczyło go, że nie popełnia żadnych czynów niedozwolonych. Komornika Rewiru II przy Sądzie Rejonowym w G umorzył postępowanie egzekucyjne na mocy art. 824 § 1 pkt.3 Kodeksu postępowania cywilnego, ze względu na brak możliwości egzekucyjnych, albowiem jedynym źródłem utrzymania podatnika pozostawało świadczenie emerytalne, mogące tylko zaspokoić podstawowe potrzeby życiowe. Do wniosku zostało dołączone oświadczenie o stanie majątkowym, postanowienie Komornika Sądowego Rewiru [...] przy Sądzie Rejonowym w G sygn. akt II KM 644/01 z dnia 30 czerwca 2006 r. umarzające postępowanie egzekucyjne przeciwko podatnikowi oraz wyrok Sądu Rejonowego w G z dnia 7 września 1995r. sygn. akt III RC 413/95 znoszące ustawową wspólność majątkową małżeńską pomiędzy S i H C.

Decyzją z dnia [...]r. nr N - [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w G na podstawie art. 67 §1 pkt 3 oraz art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r ordynacja podatkowa ( Dz. I. nr 8 poz. 60 ze zm. - dalej Ordynacja podatkowa) odmówił umorzenia zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług. Uzasadniając wskazano, że w niniejszej sprawie brak jest wystarczających przesłanek, które uzasadniałyby umorzenie powstałej zaległości podatkowej. Jak ustalono zobowiązany prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych, opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. O wysokości osiąganych przychodów w okresie prowadzenia działalności świadczą dane zawarte w składanych deklaracjach podatkowych. Od kwietnia 2004 r. podatnik nie prowadził działalności, a jedynym źródłem utrzymania jest emerytura, która po potrąceniach komorniczych wynosi [...] zł. Według oświadczenia o stanie majątkowym strona zamieszkuje w domu jednorodzinnym. W 1991 r. orzeczona została rozdzielność majątkowa między podatnikiem i jego małżonką, w związku z powyższym koszty utrzymania ponoszone są wspólnie i wynoszą ok. [...] zł. Zdaniem organu każdy przedsiębiorca podejmując decyzje o prowadzeniu działalności gospodarczej przyjmuje na siebie obowiązki wynikające z obowiązujących przepisów prawa, w tym terminowe opłacanie zobowiązań podatkowych. Konsekwencje dokonanych posunięć finansowych, nie mogą w rezultacie obciążać Skarbu Państwa. Gdyby przyjąć odmienne stanowisko, budżet - a w konsekwencji całe społeczeństwo ponosiłoby skutki działań podmiotów gospodarczych. Organ podatkowy nie negował w tychże okolicznościach, że podatnik aktualnie nie posiada środków pieniężnych, które pozwoliłoby na całkowite porycie zadłużenia. Podkreślono jednak, że ulgi w postaci umorzenia należności podatkowych stanowią odstępstwo od reguły powszechności opodatkowania a ich nieuzasadnione stosowanie prowadzi do nie równoprawnego traktowania podatników. Rozluźnienie rygorów w zakresie przyznawania form pomocy stanowiłoby zachętę do powszechnego lekceważenia dyscypliny podatkowej i w konsekwencji prowadziłoby do pozbawienia Skarbu Państwa niezbędnych dochodów. Umorzenie, jako rozwiązanie najdalej idące musi być zarezerwowane dla podatników szczególnie dotkniętych przez los np. dla ofiar klęsk żywiołowych lub innych wypadków losowych. Ponadto organ podatkowy zwrócił uwagę, iż oprócz przedmiotowych zaległości strona posiada zaległości z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych PIT - 4 za okres od 1993 r. W 2002 r., kiedy weszła w życie ustawa restrukturyzacyjna umożliwiająca podatnikom wyjście ze starych długów podatnik w prowadzonym postępowaniu restrukturyzacyjnym nie wpłacił należnej opłaty co uniemożliwiło pozytywne zakończenie postępowania i oddłużenie przedsiębiorcy.

Strona 1/6