Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy zaniechania poboru podatku rolnego w części dotyczącej raty III i IV za 2012 r. oraz zaniechania ustalenia podatku rolnego za 2013 r. w części dotyczącej raty I i II oddala skargę
T. N. wnioskiem z dnia [...] września 2012 r. wystąpił do Burmistrza Gminy C. z prośbą o zaniechanie poboru podatku rolnego ustalonego decyzją z dnia [...], nr [...], w części dotyczącej III i IV raty za 2012 r. oraz zaniechania ustalenia podatku rolnego za 2013 r. w części dotyczącej I i II raty. W argumentacji wniosku podniósł, że w sprawie wystąpiły przesłanki określone w art. 13c ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (dalej w skrócie: "u.p.r."), uzasadniające przyznanie ulgi podatkowej, tj. wystąpiła klęska żywiołowa, która spowodowała istotne szkody m.in. w ziemiopłodach. Wnioskodawca wskazał, że w 2012 r. wiosenne mrozy zniszczyły ok. 40% zasiewów zbóż ozimych i ok. 50% zasiewów rzepaków ozimych. Zaznaczył, że ubezpieczyciele pokrywali zaistniałe szkody w ok. 25 %. Powstałe straty w zasiewach przełożyły się bezpośrednio zarówno na ceny pasz, jak i materiału siewnego. Zdaniem wnioskodawcy, dodatkowym kosztem związanym z w/w zjawiskiem jest wzrost kosztów agrotechnicznych, uprawowych, hodowlanych i stres związany z zaistniała sytuacją. W świetle powołanych wyżej okoliczności, podatnik uznał, że zasadnym jest zaniechanie ustalenia przez organ podatku rolnego w 2013 r.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Burmistrz Gminy C. odmówił zaniechania poboru podatku rolnego w części dotyczącej III i IV raty za 2012 r. oraz zaniechania ustalenia podatku rolnego za 2013 r. w części dotyczącej I i II raty. W wyniku wniesionego przez podatnika odwołania powyższe rozstrzygnięcie zostało uchylone w całości decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławcze w L. z dnia [...], a sprawa przekazana organowi I instancji do ponownego rozpoznania.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Burmistrz Gminy C. odmówił T. N. zaniechania poboru podatku rolnego w części dotyczącej III i IV raty za 2012 r. oraz zaniechania ustalenia podatku rolnego za 2013 r. w części dotyczącej I i II raty.
W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że z treści art. 13 ust. 1 u.p.r. wynika, że przyznanie ulgi podatkowej, polegającej na zaniechaniu ustalania podatku rolnego albo zaniechania poboru w całości lub w części należności, uzależnione jest od poniesienia przez rolnika istotnych szkód w budynkach, ziemiopłodach, inwentarzu żywym lub martwym albo w drzewostanie, które spowodowane zostały wystąpieniem klęski żywiołowej. Przyznanie rzeczonej ulgi zależne jest zatem od wykazania przez podatnika, że poniósł on określone szkody w wyniku wystąpienia zdarzenia, określonego w ustawie jako klęska żywiołowa, a więc takiego zdarzenie, które odbiega od przeciętnej normy. Wobec braku definicji legalnej "klęski żywiołowej" organ odwołał się do pojęć "żywiołu" i "klęski" zawartych w Słowniku Języka Polskiego i stwierdził, że w języku potocznym klęska żywiołowa to wielkie zniszczenie, niepowodzenie, czy nieszczęście, które jest "przejawem, skutkiem działania żywiołów natury". Natomiast pod pojęciem "istotnej szkody", o której mowa w art. 13c u.p.r., należy rozumieć stratę materialną w wysokości, która w znacznym (istotnym) stopniu obniża dochodowość gospodarstwa rolnego, uniemożliwiając, bądź znacznie utrudniając, samodzielne utrzymywanie się gospodarstwa rolnego z własnej produkcji rolnej, bez konieczności dodatkowego zewnętrznego zasilania finansowego.