Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2015 r. sprawy ze skargi R.D. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie zarzutów na prowadzone postępowanie zabezpieczające oddala skargę.
Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. odmówił uwzględniania zarzutów R. D. (dalej zwanego skarżącym albo zobowiązanym) z uwagi na uchybienie terminu do ich wniesienia.
Na wyżej wskazane postanowienie zobowiązany wniósł zażalenie, w wyniku którego to rozpoznania Dyrektor Izby Skarbowej w P. postanowieniem z dnia 19 lutego 2014 r. uchylił je całości przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Organ odwoławczy stwierdził, iż organ egzekucyjny nie odniósł się do przedstawionych przez skarżącego okoliczności związanych ze zmianą jego miejsca zamieszkania, a co się z tym wiąże nie zbadał kluczowej dla sprawy kwestii, dotyczącej skuteczności doręczenia zobowiązanemu zarządzenia zabezpieczenia. W związku z powyższym wskazano, by, rozpoznając ponownie sprawę, organ egzekucyjny zebrał oraz ocenił materiał dowodowy pozwalający na ustalenie, czy w dacie nadania w placówce pocztowej przesyłki zawierającej zarządzenie zobowiązany mieszkał pod wskazanym adresem i na tej podstawie stwierdził, czy dokument ten został skutecznie doręczony, a co za tym idzie, czy - a jeśli tak, to kiedy upłynął termin do wniesienia zarzutów w sprawie prowadzenia zabezpieczenia.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, postanowieniem z dnia 9 maja 2014r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. umorzył postępowanie w przedmiocie zarzutów skarżącego wniesionych w sprawie postępowania zabezpieczającego. W uzasadnieniu postanowienia organ skonstatował, że przedmiotowe zarzuty zostały wniesione przez zobowiązanego z uchybieniem terminu, o którym mowa wart. 156 § 1 pkt 8 u.p.e.a.
Na powyższe postanowienie skarżący złożył zażalenie, w wyniku którego to rozpoznania Dyrektor Izby Skarbowej w P. postanowieniem z dnia 16 czerwca 2014 r. uchylił zaskarżone postanowienie oraz przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji. W uzasadnieniu tego postanowienia stwierdzono, że organ I instancji nie zastosował się do wytycznych zawartych w postanowieniu z dnia 19 lutego 2014 r.
W wyniku ponownego rozpoznania sprawy postanowieniem z dnia 18 lipca 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. ponownie odmówił skarżącemu wszczęcia postępowania w przedmiocie złożonych zarzutów w sprawie postępowania zabezpieczającego prowadzonego na podstawie zarządzenia zabezpieczenia nr [...] z dnia 11 grudnia 2013 r.
W uzasadnieniu tego postanowienia wskazano, że w stosunku do skarżącego wydana została w dniu 6 grudnia 2013 r. decyzję o zabezpieczeniu zobowiązania podatkowego. Podstawę dla wydania tejże decyzji stanowił art. 33 § 1, 2, 3 i 4 Ordynacji podatkowej oraz art. 155, 155a § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Z uwagi na powyższą decyzję dnia 11 grudnia 2013 r. został skierowany wniosek o zabezpieczenie zobowiązania podatkowego wraz z zarządzeniem zabezpieczenia z tego samego dnia. W toku postępowania zabezpieczającego dokonano zajęcia rachunku bankowego oraz zajęcia wynagrodzenia za pracę.
Z uwagi na brak możliwości doręczenia odpisu zarządzenia zabezpieczenia i zajęć egzekucyjnych w dniu 12.12.2013 r. wysłano je pocztą na wskazany przez zobowiązanego adres tj.: [...], ul. [...]. Mimo awizowania dnia 13.12.2013 r. i 23.12.2013 r. nie udało się doręczyć przesyłki zobowiązanemu i zwrócono ją adresatowi dnia 30.12.2013 r.