Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Łozowska Sędziowie Sędzia NSA Joanna Kuczyńska (spr.) Sędzia WSA Anna Wójcik Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Frydryk po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi Regionalnej Izby Obrachunkowej w Opolu na uchwałę Rady Gminy D. z dnia 21 października 2010 r., nr [...] w przedmiocie określenia wysokości stawek w podatku od nieruchomości stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej postanowień § 1 pkt 2 lit. e w brzmieniu: "w tym: w zakresie budynków gospodarczych stanowiących własność lub użytkowanie przez emerytów 0,66 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej".
Przedmiotem skargi wniesionej przez Regionalną Izbę Obrachunkową w Opolu jest uchwała nr ( 1 ) Rady Gminy Domaszowice z dnia 21 października 2010 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości w części dotyczącej postanowień § 1 pkt. 2 lit.e w brzmieniu " w tym w zakresie budynków gospodarczych stanowiących własność lub użytkowanie przez emerytów 0,66 zł m2 powierzchni użytkowej ". Skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności uchwały w części.
Zdaniem Izby Obrachunkowej zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 2 , rada gminy może różnicować ich wysokość dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności lokalizację, sposób wykorzystywania, rodzaj zabudowy, stan techniczny oraz wiek budynków.
Dokonywanie wykładni art. 5 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w sposób prowadzący do przedmiotowo-podmiotowego określenia stawki podatku od nieruchomości dla określonej kategorii opodatkowania tym podatkiem nie znajduje prawnego uzasadnienia.
Powołała skarżąca orzecznictwo sądów administracyjnych, które wskazuje, że rada gminy posiada uprawnienia do zróżnicowania stawek dla poszczególnych przedmiotów opodatkowania , natomiast przekroczeniem udzielonego przez ustawodawcą radzie gminy uprawnienia jest różnicowanie według właściwości podmiotów.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy Domaszowice poinformowała Sąd, że dokonała zmiany zaskarżonej uchwały nr ( 1 )z dnia 21 października 2010r. W uchwale zmieniającej z dnia 3 lutego 2011 r. w sprawie określenia wysokości stawek w podatku od nieruchomości uchyliła kwestionowany zapis § 1 pkt 2 lit e.
W piśmie procesowym z 28 lutego 2011 r. Regionalna Izba Obrachunkowa podtrzymała wniesioną skargę w całości. W uzasadnieniu podniesiono, że zaskarżona uchwała kształtuje obowiązki podatników oraz organów podatkowych od dnia 1 stycznia 2011 r. do czasu wejścia w życie jej zmiany dokonanej uchwałą z dnia 3 lutego 2011 r. a zatem uchwała w poprzedniej wersji w tym czasie może być stosowana.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Rady Gminy Domaszowice w uchwale z dnia 21 października 2010r. o nr ( 1 )w § 1 pkt 2 lit e zróżnicowała stawki podatku od nieruchomości według kryteriów przedmiotowo- podmiotowych. Dla oceny zgodności z prawem zaskarżonej uchwały koniecznym było ustalenie i rozważenie czy przepis art. 5 ust. 2, 3 i 4 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (j.t. Dz. U. z 2002 r. Nr 9 poz. 84 ze zm.) upoważnia radę gminy do określania stawek podatkowych według przesłanek przedmiotowych i podmiotowych czy tylko według kryteriów przedmiotowych.
Z treści art. 5 ust. 2,3 i 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wynika, że przy określeniu wysokości stawek, o których mowa w ustępie 1 pkt 1 rada gminy może różnicować ich wysokość dla poszczególnych przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności lokalizację, rodzaj prowadzonej działalności, rodzaj zabudowy, przeznaczenie i sposób wykorzystania gruntu. (ust. 2 art. 5 ustawy). Przy określeniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 2 rada gminy może różnicować ich wysokość dla poszczególnych przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności lokalizację, sposób wykorzystania, rodzaj zabudowy, stan techniczny oraz wiek budynków (ust. 3 art. 5 ustawy.) , przy określeniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b-e oraz w ust. 1 pkt 3, rada gminy może różnicować wysokość stawek dla poszczególnych przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności rodzaj prowadzonej działalności (ust. 4 art. 5 ustawy ).