Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Łozowska Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędzia WSA Marta Wojciechowska (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Iwona Bergiel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2016 r. sprawy ze skargi B. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 7 stycznia 2016 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy depozytu nieprawidłowego oddala skargę.
Przedmiotem skargi wniesionej do tut. Sądu przez B. B. (dalej określaną jako: strona, skarżąca, podatniczka) jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z 7 stycznia 2016 r., wydana na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 615 ze zm.; dalej w skrócie: O.p.) utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kluczborku z 29 września 2015 r., którą określono stronie zobowiązanie w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 18.000 zł, od zawartej 2 marca 2006 r. umowy depozytu nieprawidłowego.
Powyższe rozstrzygnięcie wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Opolu prowadził wobec podatniczki postępowanie kontrolne w zakresie przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za okres od 01.01.2006 r. do 31.12.2006 r., a następnie decyzją z 8 listopada 2012 r. ustalił B. B. zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2006 r. w wysokości 173.457 zł.
Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu rozpatrując wniesione od tej decyzji odwołanie, wydał w dniu 26 września 2013 r. decyzję, mocą której uchylił rozstrzygnięcie organu I instancji w całości i umorzył postępowanie w sprawie. Takie rozstrzygnięcie było konsekwencją wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 18 listopada 2013 r. o sygn. SK 18/09, stwierdzającego niekonstytucyjność art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2006 r.
Przed wydaniem jednak ww. decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z 26 września 2013 r. skarżąca, pismem z dnia 13 grudnia 2012 r. złożyła Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w Kluczborku dwie deklaracje PCC-3, ujawniając do opodatkowania dwie umowy depozytu nieprawidłowego zawarte w marcu 2006 r. W obu deklaracjach zadeklarowała należny podatek wg stawki 2%, a obliczona kwota podatku wyniosła łącznie 4.600 zł. Do pisma załączyła kserokopie wskazanych umów, tj.: umowy zawartej 2 marca 2006 r. z J. D., dotyczącej przekazania w depozyt kwoty pieniężnej w wysokości 90.000 zł, oraz umowy zawartej 23 marca 2006 r. z P. O., dotyczącej przekazania w depozyt kwoty pieniężnej w wysokości 140.000 zł, oraz wydruk komputerowy dokumentujący przelew 12 grudnia 2012 r. z rachunku skarżącej na konto Urzędu Skarbowego w Kluczborku kwoty 8.394 zł z tytułu należnego podatku wraz z odsetkami.
Naczelnik Urzędu Skarbowego, mając na uwadze treść art. 7 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm. - dalej jako: u.p.c.c.), postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2014 r. wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia zobowiązania w podatku od czynności cywilnoprawnych od zawartych umów depozytu nieprawidłowego. Natomiast decyzją z dnia 18 listopada 2014 r. organ ten określił podatniczce podatek od czynności cywilnoprawnych w kwotach 18.000 zł i 28.000 zł, należny od dwóch umów depozytu nieprawidłowego.