Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej określającej podatek dochodowy od osób fizycznych za 2003 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie: Sędzia WSA Marzena Łozowska Sędzia WSA Anna Wójcik (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 27 czerwca 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej określającej podatek dochodowy od osób fizycznych za 2003 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu na rzecz strony skarżącej kwotę 457,00 zł (słownie złotych: czterysta pięćdziesiąt siedem 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/15

Zaskarżoną decyzją z dnia 27 czerwca 2018 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Opolu, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) - dalej jako: [O.p.], po rozpatrzeniu odwołania A. K. (dalej jako: skarżący, strona, podatnik) uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie - Koźlu z dnia 25 kwietnia 2017 r. odmawiającą uchylenia w całości ostatecznej decyzji tego organu z dnia 17 listopada 2005 r. określającej podatek dochodowy od osób fizycznych w formie ryczałtu za rok 2003 w kwocie 631.639,60 zł od przychodu z odpłatnego zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości objętych księgami wieczystymi Kw nr [...] oraz Kw nr [...], oraz odmówił uchylenia w całości ww. decyzji ostatecznej Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 17 listopada 2005 r., gdyż wydanie nowej decyzji orzekającej co do istoty sprawy nie mogłoby nastąpić z uwagi na upływ terminu przewidzianego w art. 70 Ordynacji podatkowej.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 18 lipca 2003 r. A. K. (skarżący) i M. K. na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego zbyli - każdy po ½ części - prawo własności do nieruchomości objętej księgą wieczystą Kw nr [...] za kwotę 867.208,00 zł. W akcie tym zawarto także warunkową umowę sprzedaży dwóch praw użytkowania wieczystego nieruchomości objętych księgami Kw nr [...] i Kw nr [...] (wszystkie księgi prowadzone przez Sąd Rejonowy w [...]), określając wstępnie wartość transakcji na kwotę 12.632.792,00 zł. Definitywne zbycie tych praw nastąpiło w dniu 30 września 2003 r. aktem notarialnym. Łączna kwota obu transakcji wyniosła 13.500.000,00 zł. Opisane powyżej i zbyte odpowiednio w dniach: 18 lipca 2003 r. i 30 września 2003 r. prawa sprzedający nabyli aktami notarialnymi z dnia 26 czerwca 2003 r. oraz z dnia 8 lipca 2003 r. za łączną kwotę 353.307,00 zł. Nabywcą ww. praw było A Sp. z o.o. z [...] reprezentowane, przy dokonywaniu tych czynności, przez W. J. i E. C., którzy oświadczyli, iż działają w imieniu i na rzecz Spółki jako zastępcy prezesa zarządu, upoważnieni do łącznej reprezentacji Spółki.

Zryczałtowany podatek dochodowy należny z tytułu zbycia w dniu 18 lipca 2003 r. (tj. przed upływem 5 lat od dnia nabycia) prawa do nieruchomości (Kw nr [...]) zadeklarowany został przez stronę w kwocie 43.360,40 zł w deklaracji PIT-23 i wpłacony wraz z odsetkami za zwłokę w dniu 18 lipca 2005 r. Z kolei zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym w kwocie 631.639,60 zł, należne od sprzedaży w dniu 30 września 2003 r. prawa użytkowania wieczystego (nr Kw [...] i Kw [...]) nabytego w tym samym roku, wobec niespełnienia przez podatnika warunków z art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) - dalej [u.p.d.o.f.], określone zostało decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 17 listopada 2005 r. i wygasło poprzez zapłatę w toku postępowania egzekucyjnego.

Strona 1/15