Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia WSA Marzena Łozowska (spr.) Sędzia WSA Marta Wojciechowska Protokolant Starszy inspektor sądowy Maria Żymańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi G. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 29 kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za marzec 2010r. oraz kwoty podatku do zapłaty oddala skargę.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez G. K. (dalej wskazywanego również jako: podatnik, strona, skarżący) stała się decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 29 kwietnia 2016 r., którą organ, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) - /dalej O.p./ - utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 30 października 2015 r., określającą w podatku od towarów i usług za marzec 2010 r. zobowiązanie podatkowe w kwocie 711 zł oraz na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej jako: u.p.t.u.) podatek do zapłaty wynikający z wystawionych w tym miesiącu przez podatnika faktur VAT w kwocie 23.188 zł.
Powyższe rozstrzygnięcia zapadło na tle następującego stanu faktycznego sprawy.
Skarżący prowadzący działalność gospodarczą A z siedzibą w [...] (dalej jako: A) w złożonej deklaracji VAT-7 za marzec 2010 r. wykazał podatek należny w kwocie 29.746 zł oraz podatek naliczony do odliczenia w kwocie 29.674 zł, co w rezultacie dało zobowiązanie podatkowe w kwocie 72 zł. W badanym okresie skarżący zajmował się usługami remontowo- budowlanymi, jak również prowadził sklep w [...] przy ul. [...].
W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia 2010 r. do grudnia 2010 r. oraz następnie przeprowadzonego postępowania podatkowego za marzec 2010 r., organ I instancji zakwestionował zadeklarowaną w marcu 2010 r. kwotę podatku należnego, wynikającą z dwóch faktur sprzedaży, wystawionych na rzecz B z siedzibą w [...] (dalej: firma B), na łączną wartość netto 105.400,00 zł, VAT 23.188,00 zł, dokumentujących wykonanie rowu odwadniającego ul. [...] w [...] i wykonanie korytowania oraz podbudowy ul. [...] w [...]. Jednocześnie na podstawie dokonanych ustaleń organ I instancji stwierdził, iż skarżący zawyżył zadeklarowaną w marcu 2010 r. kwotę podatku naliczonego podlegającego odliczeniu od podatku należnego, wynikającą z ujętych do rozliczenia trzech faktur VAT wystawionych przez firmę C z siedzibą w [...] (dalej: firma C), na łączną wartość netto 108.100,00 zł, VAT 23.782,00 zł, dokumentujących: wykonanie rowu odwadniającego ul. [...] w [...], wykonanie korytowania oraz podbudowy ul. [...] w [...], a także wykonanie ław fundamentowych wraz z montażem ogrodzenia.
W sprawie ustalono bowiem, że skarżący nie posiadał zaplecza technicznego ani osobowego do wykonywania usług budowlanych. Zgodnie z oświadczeniem skarżącego, zafakturowane przez niego na rzecz firma B roboty (wynikające z dwóch ww. faktur) miały zostać wykonane przez firmę C. Równocześnie stwierdzono, że M. G. poza dopełnieniem formalności związanych z rejestracją firmy C, nie prowadził faktycznej działalności gospodarczej, nie zatrudniał pracowników, w miejscu wskazanym jako siedziba firmy brak było oznak prowadzenia jakiejkolwiek działalności.