Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Błesiński Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski Sędzia WSA Wiesława Pierechod (spr.) Protokolant Referent stażysta Ewa Grusza po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 27 stycznia 2011r. sprawy ze skarg E. G. na decyzje Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" i nr "[...]" w przedmiocie określenia daty powstania długu celnego, określenia kwoty podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług 1. stwierdza nieważność zaskarżonych decyzji i poprzedzających je decyzji organu pierwszej instancji ; 2. określa ,że zaskarżone decyzje w całości nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącego kwotę 1.014 (tysiąc czternaście ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego .
Dwiema decyzjami z dnia "[...]" Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy skierowane do E.G. decyzje Naczelnika Urzędu Celnego:
1.z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie określenia dat powstania długu celnego, kwot podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług
2. z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie określenia dat powstania długu celnego, kwot podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług .
Wymienionymi decyzjami. Naczelnik Urzędu Celnego stwierdził usunięcie spod dozoru celnego oleju napędowego w ilościach wyszczególnionej w ich sentencjach. Podstawą rozstrzygnięć było ustalenie, że E.G. prowadzący przedsiębiorstwo E. w C. nie dostarczył do kontroli organom celnym towarów będących pod dozorem celnym co stanowi usunięcie towaru spod dozoru celnego (w niniejszych sprawach: usunięcie paliwa ze zbiornika autobusu o nr rej. "[...]"), skutkującym powstaniem długu celnego na podstawie art. 203 Wspólnotowego Kodeksu Celnego.
Ustalono, że zatrudnieni przez przedsiębiorcę kierowcy autokaru o nr rej. "[...]", przekraczali w wyszczególnionych dniach maja 2005r. granicę Wspólnoty przez przejście graniczne w C., dokonując przywozu oleju napędowego, znajdującego się w zbiorniku wyżej wymienionego pojazdu. Następnie kierowcy autokaru przekraczali granicę Wspólnoty przez to samo przejście graniczne, dokonując wywozu oleju napędowego, znajdującego się w zbiorniku wyżej wymienionego pojazdu. Na powyższą okoliczność każdorazowo sporządzono protokoły z przyjazdu i wyjazdu do RP wskazując m.in. ilość paliwa przy każdym przekroczeniu granicy, stan licznika przejechanych kilometrów i deklarowaną trasę przejazdu. Porównanie danych dało podstawę do stwierdzenia naruszenia art. 112 rozporządzenia Rady EWG nr 918/83 z dnia 28.03.1983r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych.(Dz.U. WE L 105 z dn. 23.04.1983r. ze zm.) Wobec powyższego organ określił odpowiednio w decyzjach daty powstania długu celnego: 7, 8, 9, i 12,13,15,17 maja 2005r oraz należne z tytułu każdorazowego usunięcia wskazanych ilości paliwa, kwoty podatku akcyzowego, opłaty paliwowej, oraz podatku od towarów i usług.
W odwołaniach od decyzji organu I instancji E. G. reprezentowany przez pełnomocnika - radcę prawnego zarzucił tym decyzjom naruszenie: art. 20, art. 29, art. 30 ust 2 lit. a, art. 35, art. 203 oraz art. 214 Wspólnotowego Kodeksu Celnego; art. 122, art. 180 par. 1, art. 187 par.1 i art. 191 Ordynacji podatkowej; art. 37 ust.3, art. 39 ust. 1, art. 73 ustawy Prawo celne i par. 31 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 7 i 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.04.2004r. w sprawie obniżenia podatku akcyzowego (Dz.U. nr 87. poz. 825 ze zm.)
W uzasadnieniach polemizował z ustaleniami przedstawionymi w decyzjach wskazując na braki postępowania dowodowego. W szczególności dotyczyły one nieustalenia pojemności fabrycznie zamontowanego w autobusie pojemnika na paliwo, oparcia rozstrzygnięcia na nieprawidłowych danych co do ilości paliwa zużywanego przez pojazd w trakcie pracy silnika i na biegu jałowym, oparcie się na protokółach sporządzanych przy przekraczaniu granicy, które nie odzwierciedlały rzeczywistych stanów paliwa w zbiorniku.