Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Brzuzy Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Górska (sprawozdawca) asesor WSA Anna Janowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 27 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie orzeczenia odpowiedzialności członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki z tytułu podatku od nieruchomości za okres od sierpnia 2013 r. do sierpnia 2016 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz M. N. kwotę 500 (pięćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skarga M. N. (dalej: "strona" lub "skarżący") dotyczy decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: "Kolegium") utrzymującej w mocy decyzję Prezydenta Miasta (dalej: "organ I Instancji") z [...] orzekającej o odpowiedzialności strony jako członka zarządu Spółki A (dalej: "Spółka") za zaległości podatkowe tej Spółki z tytułu podatku od nieruchomości za okres od sierpnia 2013 r. do sierpnia 2016 r. w wysokości 286.101,10 zł, odsetek od zaległości na dzień wydania decyzji w wysokości 125.496 zł, kosztów upomnienia w kwocie 110,40 zł.
Utrzymana w mocy przez Kolegium decyzja była drugim z kolei rozstrzygnięciem organu I instancji wydanym w tej sprawie. Poprzednia decyzja tego organu została bowiem uchylona decyzją Kolegium z [...] a sprawa została przekazana do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. W uzasadnienia decyzji kasatoryjnej Kolegium poleciło organowi I instancji bezsporne ustalenie wysokości zaległości podatkowych Spółki w podatku od nieruchomości, przeprowadzenie postępowania co do braku (lub nie) winy strony w niezgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości Spółki, ustosunkowanie się do wniosków dowodowych zgłoszonych przez stronę w postępowaniu odwoławczym. Decyzja kasatoryjna Kolegium została zaskarżona przez stronę do tutejszego Sądu, który jednak wyrokiem z 21 kwietnia 2021 r. sygn. akt I SA/Ol 891/20, oddalił skargę, a orzeczenie to jest prawomocne.
Kontynuując postępowanie organ I instancji uzyskał z Sądu Rejonowego odpis planu podziału sumy uzyskanej w wyniku egzekucji z nieruchomości Spółki sygn. akt [...] (k. 229-230). Ponadto organ ten uzyskał od strony wyjaśnienia na temat sytuacji finansowej Spółki w okresie pełnienia przez stronę funkcji prezesa zarządu Spółki, a także wartości majątku Spółki (k. 240-241).
Następnie zaś organ I instancji wydał opisaną na wstępie decyzję z [...]. W uzasadnieniu tej decyzji wskazał natomiast, że Spółka była zobowiązana do uiszczenia podatku od nieruchomości za nieruchomość położoną w [...] (dalej: "nieruchomość Spółki") zgodnie ze składanymi deklaracjami podatkowymi za okres 08.2013 r. - 08.2016 r. W ocenie organu I instancji, w związku z licytacją nieruchomości Spółki, rzeczony podatek należało naliczyć do dnia przysądzenia własności nieruchomości, tj. 6 sierpnia 2016 r. Organ I instancji podał także, że pomimo upływu terminu płatności podatku od nieruchomości, podatek ten nie został zapłacony.
Wyjaśnił, że w związku z bezskutecznością wysyłanych Spółce upomnień, zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne w trakcie którego nie została zaspokojona należność, gdyż nie ustalono majątku zobowiązanego, z którego można prowadzić skuteczną egzekucję. Zrelacjonował, że zastosowanie środka egzekucyjnego w postaci zajęcia rachunku bankowego Spółki okazało się bezskuteczne, gdyż doszło do zbiegu egzekucji administracyjnej z egzekucją prowadzoną przez komornika sądowego, który umorzył postępowanie egzekucyjne z powodu nie wyjawienia majątku dłużnika oraz zamknięcia rachunku bankowego Spółki. Organ I instancji wskazał także, że Spółka nie posiadała nadpłaty podatku w Urzędzie Skarbowym i według informacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie figuruje jako płatnik składek. Podał, że nieruchomość Spółki została sprzedana w drodze licytacji komorniczej (Sąd Rejonowy, postanowieniem z [...], udzielił przybicia prawa własności ww. nieruchomości), a majątek Spółki został zlicytowany za kwotę 1.885.500 zł. Wyjaśnił przy tym, że zgodnie z prawomocnym podziałem planu sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości zaspokojeniu i wypłaceniu podlegała tylko wierzytelność wierzyciela hipotecznego Spółki B w wysokości 1.752.825,70 zł. Natomiast wierzytelność z tytułu podatku od nieruchomości nie została zaspokojona. W tych okolicznościach organ I instancji ocenił, że postępowanie egzekucyjne dotyczące zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za okres od 08.2013 r. - 08.2016 r. zostało umorzone z powodu braku skutecznej egzekucji.