Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie sędzia WSA Zofia Skrzynecka (sprawozdawca), sędzia WSA Ryszard Maliszewski, Protokolant referent stażysta Milena Małyszko, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 20 listopada 2014r. sprawy ze skargi I. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 5617 zł (pięć tysięcy sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ustalił I.K. (dalej powoływanym jako: strona, skarżący, podatnik) zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2007 r. w wysokości 150.665 zł.
W motywach rozstrzygnięcia organ kontroli skarbowej wskazał, iż zostało ono podjęte w oparciu o ustalenia postępowania kontrolnego, z którego wynikała dysproporcja w wysokości 200.887,39 zł pomiędzy osiągniętymi w 2007 r. przychodami i zgromadzonym przez skarżącego mieniem a poniesionymi w tym roku wydatkami. Uwzględniając zebrany w toku postępowania materiał dowodowy i dokonane na jego podstawie wyliczenia, organ I instancji stwierdził, że poniesione w 2007 r. wydatki nie znalazły pokrycia w zgromadzonym mieniu pochodzącym z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania, co stanowiło podstawę do ustalenia zobowiązania podatkowego w ww. wysokości.
W wyniku kontroli instancyjnej Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia "[...]" utrzymał w mocy opisane powyżej rozstrzygnięcie organu I instancji, powołując jako materialnoprawną podstawę prawną przepisy art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1 i 3 oraz art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej jako u.p.d.o.f.) w brzmieniu obowiązującym w 2007 r. Zwrócił uwagę, że w myśl tych uregulowań, przesłanką ustalenia przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu jest stwierdzenie braku pokrycia poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia, w mieniu zgromadzonym w roku podatkowym oraz w latach poprzednich, pochodzącym z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania. Wskazał, że z chwilą stwierdzenia powyższej dysproporcji ciężar dowodzenia przejmuje strona postępowania, co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym (wyroki NSA: z dnia 21 marca 1996 r., sygn. akt SA/Wr 1905/96, z dnia 20 maja 1999 r., sygn. akt III SA 6991/97, z dnia 31 lipca 2001 r., sygn. akt III SA 643/00, z dnia 20 września 2001 r., sygn. akt III SA 1060/00, z dnia 4 listopada 2003 r., sygn. akt I SA/Wr 1668/01, wyrok WSA w Białymstoku z dnia 22 grudnia 2005 r., sygn. akt I SA/Bk 280/05).
Organ odwoławczy podniósł, że powstały w niniejszej sprawie spór dotyczył możliwości zgromadzenia na początku 2007 r. środków pieniężnych w kwocie 229.970,85 zł pochodzących z osiągniętych w latach poprzednich przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania. Uznając, że strona nie mogła na początku 2007 r. dysponować ww. kwotą, Dyrektor Izby Skarbowej podniósł, że decyzją ostateczną z dnia "[...]", nr "[...]", ustalono stronie zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2004 r., a z dokonanych w tej decyzji ustaleń wynikało, że na koniec 2004 r. strona mogła posiadać na rachunku bankowym środki pieniężne jedynie w kwocie 11.548,77 zł. Przy czym postanowieniem z dnia "[...]" organ odmówił zawieszenia postępowania w niniejszej sprawie do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sądowego w sprawie ze skargi na decyzję w przedmiocie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. Za prawidłowe organ uznał natomiast stanowisko organu I instancji, że o tym, iż strona na dzień 1 stycznia 2007 r. nie mogła dysponować oszczędnościami w ww. kwocie 229.970,85 zł, świadczyło, że w badanym okresie korzystała ona z kredytu na budowę domu zaciągniętego w dniu 30 czerwca 2005 r. na kwotę 116.450 CHF, a także z pożyczek udzielanych przez żonę w 2005 r. w wysokości 60.000 zł i w 2007 r. w wysokości 70.009,34 zł oraz pożyczki udzielonej przez wuja L.W. w dniu 7 maja 2006 r. w kwocie 224.000 zł. Również środki, które wpłynęły na rachunek związany z działalnością gospodarczą w dniu 7 lutego 2007 r. w wysokości 170.009,34 zł, z których 110.000 zł miało należeć do strony, zaś 60.000 zł stanowiło pożyczkę udzieloną przez żonę skarżącego, zostały wydatkowane w poprzez sukcesywne regulowanie zobowiązań dotyczących działalności gospodarczej. Ponadto gdyby strona dysponowała nadwyżką środków z lat poprzedzających 2007 r., nieracjonalnym byłoby zrywanie lokat terminowych. Brak oszczędności na początek 2007 r. potwierdzał również zakup w dniu 29 stycznia 2007 r. samochodu ciężarowego za kwotę 68.852,46 zł, który w wysokości 58.000 zł został sfinansowany ze środków pochodzących z kredytu bankowego.