Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Błesiński, Sędziowie sędzia WSA Zofia Skrzynecka (sprawozdawca), sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 11 grudnia 2014r. sprawy ze skargi spółki A na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia "[...]"; II. określa, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonywane w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej, działając z upoważnienia Ministra Finansów, po rozpatrzeniu zażalenia Spółki A z siedzibą w G.G. (powoływanej dalej również jako: "strona", "skarżąca", "Spółka", "wnioskodawczyni"), utrzymał w mocy swe postanowienie z dnia "[...]" o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie z wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
Podstawą rozstrzygnięcia były następujące ustalenia i rozważania:
W dniu 25 marca 2014 r. Spółka wniosła o wydanie pisemnej interpretacji w indywidualnej sprawie w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych. Przedstawiając we wniosku zdarzenie przyszłe, wskazała, że zwróciła się do niej Spółka B, która reprezentuje na podstawie pełnomocnictwa kilkanaście hurtowni materiałów budowlanych z terenu kraju, w celu zakupu w imieniu tych podmiotów produktów po korzystniejszych, identycznych dla każdego odbiorcy cenach. Po wynegocjowaniu rabatów i innych szczegółowych warunków umowy, planowane jest zawarcie umowy ramowej, w której Spółka B, w imieniu reprezentowanych przez siebie spółek, określi warunki, na jakich będą one realizowały zakupy towarów od wnioskodawczyni. Jednocześnie w tej samej umowie wnioskodawczyni ma zobowiązać się do przyznania nabywcom premii pieniężnych, przy czym zarówno dokumentowanie, jak i wypłata wynagrodzenia (bonusu, premii pieniężnej), nie będzie odbywać się na rzecz kupujących, ale ma następować na rzecz Spółki B w wysokości zależnej od wartości sumy wszystkich dostaw. Tym samym Spółka A ma rozliczać bonusy (premię pieniężną) nie nabywcom, którym w umowie są przyznane, ale bezpośrednio ze Spółką B na podstawie not księgowych wystawionych przez ten podmiot.
W dalszej kolejności Spółka A wskazała, że w jej relacjach ze Spółką B wystąpiła różnica zdań co do opodatkowania opisanych wyżej bonusów (premii pieniężnych) oraz zasad ich dokumentowania. Spółka B przedstawiła przy tym wydaną na jej wniosek interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]", którą uznano za prawidłowe jej stanowisko, że wypłata na jej rzecz bonusu przez Spółkę A nie będzie wynagrodzeniem za usługi, a płatność ma się odbywać na podstawie noty księgowej. Wnioskodawczyni uważa jednakże, że czynności polegające na pośrednictwie Spółki B w zawarciu umowy ramowej w zamian za wynagrodzenie prowizyjne, jakie Spółka A ma przyznać nabywcom, ale wypłacić pośrednikowi, stanowią usługi w rozumieniu art. 8 ust. 2a oraz art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., a więc czynności te podlegają opodatkowaniu tym podatkiem i powinny zostać udokumentowane fakturami. Wraz z wnioskiem przedłożono interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]", oraz projekt umowy ramowej.
Na gruncie tak przedstawionego zdarzenia przyszłego Spółka zadała pytania: