Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Błesiński (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Zofia Skrzynecka, sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 11 grudnia 2014r. sprawy ze skargi spółki A na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zawieszenia postępowania odwoławczego I. uchyla zaskarżone postanowienie ; II. określa , że zaskarżone postanowienie w całości nie podlega wykonaniu ; III. zasądza od dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej kwotę 357 ( trzysta pięćdziesiąt siedem ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Postanowieniem z dnia "[...]" Dyrektor Izby Celnej zawiesił postępowanie odwoławcze prowadzone na skutek odwołania Spółki A od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym w wysokości 8.347 zł z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego Toyota Landcruiser.
Po rozpatrzeniu zażalenia na to postanowienie , zaskarżonym postanowieniem z dnia "[...]", Dyrektor Izby Celnej orzekł o utrzymaniu w mocy postanowienia o zawieszeniu postępowania odwoławczego.
W uzasadnieniu tego postanowienia wskazał , że w związku z postępowaniem podatkowym w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego , Naczelnik Urzędu Celnego nadał rygor natychmiastowej wykonalności swojej nieostatecznej decyzji z dnia "[...]", a postanowienie w tej kwestii z dnia "[...]" zostało utrzymane w mocy postanowieniem Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]". Postanowienie to zostało jednak zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie . Wyrokiem z dnia 26 marca 2014 r. , sygn. akt I SA/Ol 165/ 14 , sąd uwzględnił skargę i uchylił zaskarżone postanowienie w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności . Od wyroku tego wywiedziona została skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego .
W dalszej części uzasadnienia , Dyrektor Izby Celnej zacytował treść art. 201 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( tekst jedn. D.U. z 2012r., poz. 749 ze zm. ; dalej jako Ord. pod.) , określający podstawy zawieszenia postępowania . Stwierdził , że biorąc pod uwagę dyspozycję powołanego przepisu , zaistnienie przesłanek enumeratywnie wymienionych w art. 201 § 1 Ord. pod. , nakłada obowiązek zawieszenia postępowania podatkowego . Wskazał przy tym ,że podstawę zawieszenia stanowi art. 201 § 1 pkt 2 Ord. pod. , stosownie do którego organ podatkowy zawiesza postępowanie , gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Dotyczy to kwestii prejudycjalnej , czyli sytuacji , w której uprzednie rozstrzygnięcie określonego zagadnienia będzie miało wpływ na wynik innego postępowania . Rozstrzygnięcie tego zagadnienia musi być istotne z punktu widzenia realizacji celu postępowania administracyjnego oraz powinno mieć bezpośredni wpływ na wynik tego postępowania .
W ocenie Dyrektora organu , zachodzi ścisły związek pomiędzy sprawą rozpoznawaną w postępowaniu głównym , a kwestią będącą przedmiotem postępowania w oparciu o które organ zawiesił to postępowanie .
Powołując się na doktrynę i orzecznictwo , organ stwierdził ,że przyjmuje się , iż zagadnieniem wstępnym mogą być wyłącznie zagadnienia prawne , które ujawniły się w toku postępowania i dotyczą istotnej dla sprawy przesłanki decyzji albo z przepisów prawa materialnego wynika wprost konieczność rozstrzygnięcia danej kwestii prawnej. Zagadnieniem wstępnym nie może być wyjaśnienie okoliczności faktycznych sprawy , gdyż należy to wyłącznie do obowiązków organu prowadzącego postępowanie w danej sprawie . Treścią prejudykatu może być wypowiedź co do uprawnienia lub obowiązku , stosunku lub zdarzenia prawnego albo inne okoliczności mające znaczenie prawne . Takie zagadnienie wstępne wystąpiło na gruncie przedmiotowej sprawy . Konieczne jest bowiem rozstrzygnięcie kwestii prawnej , która nie odnosi się do okoliczności faktycznych zaistniałych w granicach sprawy.