Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2017 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Brzuzy (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło asesor WSA Anna Janowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 15 grudnia 2021r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Podmiot A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2017 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/14

Decyzją z "[...]" Wójt Gminy [...] (dalej jako: "Wójt", "Organ I instancji"), wskutek postępowania wszczętego z urzędu, określił Podmiotowi A (dalej jako: "Strona", "Strona skarżąca", "A"), wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości na 2017 r. w kwocie 25.013,00 zł, przyjmując do opodatkowania m.in. grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej o powierzchni 29.766 m2.

Jak wynika z akt podatkowych sprawy oraz uzasadnienia rozstrzygnięcia Organu I instancji, przyczyną wszczęcia postępowania podatkowego było ustanowienie na gruntach położonych na terenie Gminy [...] nieograniczonej w czasie służebności przesyłu, wynikającej z umów zawartych w formie aktów notarialnych: z [...] Repertorium A Nr [...] pomiędzy A a B Spółka Akcyjna z siedzibą w [...] (dalej jako: "Operator przesyłowy") oraz z [...] Repertorium A Nr [...] na rzecz C Spółka Akcyjna z siedzibą w [...] (dalej jako: "Operator przesyłowy"). Zatem Wójt określił zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości od gruntów pod liniami elektroenergetycznymi jako związanych z działalnością gospodarczą.

W wyniku rozpoznania odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej jako: "SKO", "Organ odwoławczy", "Organ II instancji") decyzją z [...] utrzymało w mocy rozstrzygnięcie Organu I instancji.

Organ odwoławczy wskazał, że pierwszym i podstawowym kryterium decydującym o tym, czy dany grunt stanowi przedmiot podlegający opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości czy podatkiem leśnym jest jego klasyfikacja w ewidencji gruntów. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (dalej jako: "U.p.g.k."), stanowią podstawę wymiaru podatków i świadczeń. Organ II instancji stwierdził też, że co do zasady grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako lasy-Ls lub użytki rolne-R powinny zostać opodatkowane podatkiem leśnym lub rolnym, chyba że zostały zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej i wówczas podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Posiłkując się wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego (z 1 lutego 2017 r., sygn. akt II FSK 3714/14; z 12 stycznia 2018 r., sygn. akt II FSK 3336/15; z 9 czerwca 2016 r., sygn. akt II FSK 1238/14 i sygn. akt II FSK 1156/14), SKO wyjaśniło, że zajęcie gruntów na działalność gospodarczą oznacza rzeczywiste i trwałe (nieincydentalne) wykonywanie na nich czynności składających się na prowadzenie takiej działalności.

Z uwagi na powyższe Organ odwoławczy uznał, że grunty znajdujące się pod pasami technicznymi i usytuowane pod napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi są gruntami zajętymi na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie przesyłu przez przedsiębiorstwo energetyczne energii elektrycznej, a tym samym podlegają opodatkowaniu najwyższymi stawkami podatku od nieruchomości, stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej jako: "U.p.o.l.").

Strona 1/14