Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski, Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca), sędzia WSA Jolanta Strumiłło, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2018r. sprawy ze skargi R. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania w podatku od nieruchomości na 2017r. oddala skarga
R.A. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2017 r.
Z uzasadnienia poddanego kontroli Sądu rozstrzygnięcia wynikało, że Burmistrz decyzją z dnia "[...]" ustalił R.A. zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości na 2017 r. w wysokości 22.117 zł, przyjmując do podstawy opodatkowania elektrownię wiatrową o wartości 1.105.829,15 zł. Organ ustalił, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu energii z wiatru. Jest właścicielem wiatraka znajdującego się na działce o nr "[...]" położonej w K., gmina "[...]". W ocenie organu I instancji, na elektrownię wiatrową składają się zarówno części budowlane elektrowni wiatrowej, jak i jej elementy techniczne (wirnik z zespołem łopat, zespół przeniesienia napędu, generator prądotwórczy, układ sterowania i zespół gondoli wraz zmocowaniem i mechanizmem obrotu), a zatem do podstawy opodatkowania należało przyjąć wartość całej elektrowni wiatrowej.
Utrzymując w mocy powyższą decyzję, Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że istotą sporu w sprawie jest kwestia, czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. za budowlę w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych należy uznawać wyłącznie elementy budowlane elektrowni wiatrowej (fundament i wieża), czy także wchodzące w jej skład urządzenia techniczne.
Organ odwoławczy wskazał na brzmienie art. 1a ust. 1 pkt 2 i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 716 ze zm., dalej jako: "u.p.o.l.") oraz art. 3 pkt 1 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290), a także załącznika do ustawy Prawo budowlane. Podniósł, że na skutek zmian przepisów, które weszły w życie na mocy ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 961), prawodawca w sposób jednoznaczny wskazał, że elektrownię wiatrową, składającą się z fundamentu, wieży i elementów technicznych należy rozumieć jako budowlę w całości. W art. 2 pkt 1 ustawy o inwestycjach zdefiniowano elektrownię wiatrową jako budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, składającą się co najmniej z fundamentu, wieży oraz elementów technicznych, o mocy większej niż moc mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478 i 2365). Zgodnie zaś z art. 2 pkt 2 tej ustawy, elementami technicznymi elektrowni wiatrowej są wirnik z zespołem łopat, zespół przeniesienia napędu, generator prądotwórczy, układy sterowania i zespół gondoli wraz z mocowaniem i mechanizmem obrotu. Ponadto w przepisie art. 82 ust. 3 pkt 5b ustawy - Prawo budowlane zdefiniowano elektrownię wiatrową jako budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, składającą się co najmniej z fundamentu, wieży oraz elementów technicznych, o mocy większej niż moc mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. - o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. poz. 478 i 2365). Zgodnie zaś z art. 17 ustawy o inwestycjach, od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2016 r. podatek od nieruchomości dotyczący elektrowni wiatrowej ustala się i pobiera się zgodnie z przepisami obowiązującymi przed wejściem w życie ustawy tj. przed 16 lipca 2016 r.