Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Piskozub (sprawozdawca), sędzia WSA Renata Kantecka,, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 14 listopada 2013r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za czerwiec, wrzesień, październik i grudzień 2005r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 457 (cztery pięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
I SA/Ol 687/13
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania M. W. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia "[...]", którą odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z dnia "[...]" Dyrektora Izby Skarbowej w O. w przedmiocie utrzymania w mocy decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z dnia "[...]" w sprawie określenia M. W. zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące czerwiec, wrzesień, październik i grudzień 2005 roku.
Z akt sprawy i uzasadnienia decyzji odwoławczej wynika, co następuje:
Po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O., określił M. W. (zwany dalej również skarżącym) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące: VI, IX, X i XII 2005 r., która została doręczona w dniu 23 grudnia 2010 r., małoletniemu K. W., tj. synowi skarżącego.
W dniu 7 stycznia 2011 r., w związku z wezwaniem w sprawie przestępstwa skarbowego, M. W. stawił się w Urzędzie Kontroli Skarbowej w O. i poinformował, że nie otrzymał decyzji i wyniku kontroli, wydanych na zakończenie postępowania kontrolnego. W związku z powyższym Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w tym dniu przekazał skarżącemu niepoświadczoną kserokopię przedmiotowej decyzji i wyniku kontroli.
W dniu 24 stycznia 2011 r., skarżący złożył odwołanie od ww. decyzji. Po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia "[...]", Dyrektor Izby Skarbowej w O. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia "[...]". Powyższa decyzja nie została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie.
Skarżący, reprezentowany przez radcę prawnego, pismem z dnia 27 marca 2013 r., wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia "[...]". Jako podstawę swojego żądania powołał art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, zarzucając, że decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu wskazał, iż organ II instancji utrzymał w mocy decyzję, która nie weszła do obrotu prawnego, bowiem skarżący nie otrzymał decyzji organu I instancji w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego. Decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia "[...]", została odebrana bowiem przez syna - K. W., który był osobą niepełnoletnią, a takiego doręczenia nie sposób uznać za doręczenie skuteczne, co potwierdza również bogate orzecznictwo sądowoadmnistracyjne. Skarżący o wydaniu decyzji dowiedział się dopiero w dniu 7 stycznia 2011 r., kiedy to został wezwany do Urzędu Kontroli Skarbowej celem przedstawienia zarzutów. W trakcie przesłuchania poinformowano skarżącego o wydaniu decyzji, a ten od razu zakwestionował skuteczność jej doręczenia oraz sporządził oświadczenie, iż do dnia 7 stycznia 2011 r. nie otrzymał ani decyzji ani wyniku kontroli. Skarżącemu przekazano niepotwierdzoną za zgodność z oryginałem kserokopię decyzji z dnia "[...]".
Wnioskodawca stwierdził, że organ II instancji potraktował to jednak jako doręczenie decyzji, o czym świadczy rozpatrzenie odwołania. Również organ I instancji potraktował wręczenie kserokopii w dniu 7 stycznia 2011 r., jako doręczenie decyzji. Podsumowując skarżący wskazał, że organ I instancji doręczył kserokopię decyzji z dnia "[...]" a zatem doręczenie to nastąpiło niezgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.