Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2002 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Błesiński Sędziowie Sędzia WSA Zofia Skrzynecka (spr.) Asesor WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 17 stycznia 2008r. sprawy ze skargi Skarbu Państwa - Rejonowego Zarządu Infrastruktury na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2002 r. oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/10

Decyzją z dnia "[...]", Nr "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta z dnia "[...]", Nr "[...]", w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2002 r. w stosunku do Rejonowego Zarządu Infrastruktury (dalej cyt jako skarżący lub RZI).

W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji wskazano, iż decyzja organu I instancji odpowiada przepisom prawa materialnego i spełnia wymogi procedury podatkowej.

Ze stanu faktycznego sprawy ustalonego przez organy podatkowe wynikało, że na podstawie umowy najmu obszaru leśnego z dnia "[...]" Skarb Państwa - Nadleśniczy Nadleśnictwa "wynajął" Wojskowemu Rejonowemu Zarządowi Kwaterunkowo-Budowlanemu grunty o powierzchni 19.505 ha. Zgodnie z § 2 ust. 1 tej umowy najemca mógł korzystać z przedmiotu najmu tylko dla celów związanych z obronnością Państwa. W dniu "[...]" podpisana została umowa o przekazaniu w użytkowanie od dnia "[...]" Rejonowemu Zarządowi Infrastruktury na cele obronności gruntów Skarbu Państwa o powierzchni 19.524,11 ha, zmienionej następnie aneksem z dnia "[...]" na 19.522,8557 ha. Z zestawień powierzchni obrębów ewidencyjnych przygotowanych przez Nadleśnictwo wynikało, że Ministerstwo Obrony Narodowej użytkowało na terenie gminy grunty o powierzchni 9.040,4169 ha. W ich skład wchodziły zarówno rola, jak i łąki, pastwiska, wody stojące, drogi, ale także lasy i grunty leśne, tereny różne oraz grunty zabudowane i zurbanizowane. W związku z tym Burmistrz Miasta określił Rejonowemu Zarządowi Infrastruktury jako użytkownikowi nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa, położonych na terenie Nadleśnictwa zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2002 r. w wysokości 41.885,80 zł.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze podzieliło stanowisko organu I instancji. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.), dalej powoływana jako u.p.o.l., w brzmieniu obowiązującym w 2002 r. opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty nieobjęte przepisami o podatku rolnym lub leśnym. Ponadto Kolegium powołało także art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 ze zm.), dalej prawo geodezyjne i kartograficzne, zgodnie z którym dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków są podstawą do ustalania m.in. podatków i opłat.

Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie Kolegium stwierdziło, że celem przekazania przedmiotowych gruntów Rejonowemu Zarządowi Infrastruktury były potrzeby obronności Państwa. Nadleśniczy Nadleśnictwa w piśmie z dnia 22 października 2004 r. poinformował, że na "typowych" polach roboczych poligonów stanowiących grunty nieleśne nie prowadzono w zasadzie żadnej gospodarki leśnej. W ocenie Kolegium, skoro w posiadaniu podatnika znajdują się grunty (inne niż oznaczone symbolem Ls) oddane w użytkowanie na podstawie ww. umów, które nie są związane z działalnością leśną, to nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem leśnym, lecz spoczywa na nich obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości. Użytkownik gruntów nie złożył jednak stosownej deklaracji podatkowej, a zatem wydanie decyzji w oparciu o art. 21 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) było, zdaniem Kolegium, konieczne.

Strona 1/10