Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie zarzutów w postępowaniu zabezpieczającym uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu I instancji.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Górska Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca) sędzia WSA Andrzej Brzuzy po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 17 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki A. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zarzutów w postępowaniu zabezpieczającym uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu I instancji.

Uzasadnienie strona 1/8

Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie postanowieniem z "[...]"r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej DIAS) w Olsztynie utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. (dalej NUS) z "[...]"r., w przedmiocie oddalenia zarzutów w sprawie postępowania zabezpieczającego prowadzonego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. wobec A. Spółka z.o.o., na podstawie zarządzeń zabezpieczenia z dnia "[...]"r., wystawionych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej NUS).

Z przedstawionych Sądowi akt administracyjnych oraz uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że NUS, decyzjami z dnia "[...]" r., zabezpieczył na majątku A. Spółka z.o.o. (dalej Spółka, Skarżąca) przewidywane kwoty zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za czerwiec-wrzesień 2016 r. w łącznej wysokości "[...]" zł oraz w podatku dochodowym od osób prawnych za 2016 r. w wysokości "[...]" zł wraz z należnymi odsetkami za zwłokę od ww. zobowiązań podatkowych. W oparciu o wskazane wyżej decyzje zabezpieczające, NUS wystawił zarządzenia zabezpieczenia z dnia "[...]" r. Na podstawie ww. zarządzeń zabezpieczenia, zawiadomieniami z dnia "[...]" r. dokonano zajęcia zabezpieczającego wierzytelności z rachunków bankowych. Natomiast w dniu "[...]" r. dokonano zajęcia zabezpieczającego innej wierzytelności pieniężnej.

Pismem z dnia "[...]"r., Spółka wniosła zarzuty w sprawie postępowania zabezpieczającego. W motywach środka zaskarżenia Spółka wskazała, że organ egzekucyjny, dokonał zabezpieczenia podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2016 r. oraz podatku dochodowego od osób prawnych za 2016 r. W ocenie Spółki wszczęcie postępowania zabezpieczającego w celu zabezpieczenia kwot wymienionych w zajęciu było niedopuszczalne, gdyż kwoty należności publicznoprawnych, które zabezpieczył organ egzekucyjny należało ograniczyć do 15% należności z uwagi na postępowanie restrukturyzacyjne prowadzone wobec Spółki.

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w O. z dnia "[...]" r., sygn. akt "[...]", został bowiem zatwierdzony układ, w wyniku którego wierzyciele posiadający wierzytelności w przedziale od 60.000,00 zł do 2.000.000,00 zł ograniczyli swoje wierzytelności o 85% oraz umorzyli odsetki i należności uboczne. Ponadto Spółka podkreśliła, że dokonane zajęcie zabezpieczające w banku B. dotyczy zabezpieczenia wierzytelności na rachunkach bankowych, z których dokonywane są wypłaty wynagrodzeń dla pracowników, składek ZUS, podatków oraz spłat z tytułu układu zawartego z wierzycielami. Zajęcie zabezpieczające spowoduje zatem niemożność regulowania bieżących należności oraz dokonywania wypłat, co w konsekwencji spowoduje niemożność dalszego funkcjonowania Spółki. Zdaniem Spółki zajęcie zabezpieczające zostało dokonane niezgodnie z prawem, gdyż kwota wymagalnej wierzytelności nie uwzględnienia prawomocnego układu.

Postanowieniem z dnia "[...]" r., NUS oddalił zarzuty w sprawie postępowania. Organ wskazał, że dopiero konkretyzacja prawidłowych kwot zobowiązań podatkowych w decyzji określającej, wydanej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od towarów i usług będzie skutkowała powstaniem wierzytelności. Natomiast zarządzenia zabezpieczenia wydane w oparciu o decyzje zabezpieczające, które nie są decyzjami wymiarowymi, nie prowadzi do wykonania zobowiązań podatkowych, a jedynie zabezpieczenia ich wykonania w przyszłości.

Strona 1/8