Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca) asesor WSA Katarzyna Górska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 7 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie obciążenia wierzyciela kosztami postępowania egzekucyjnego 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) zasadza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącego Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej jako strona, wierzyciel, skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej WSA) w Olsztynie skargę na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (dalej DIAS) z "[...]" r. nr "[...]" w przedmiocie obciążenia wierzyciela kosztami postępowania egzekucyjnego w kwocie 14.689,44 zł.
Z przedstawionych wraz ze skargą do kontroli Sądu akt administracyjnych sprawy wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego (dalej Naczelnik Urzędu, NUS, organ egzekucyjny) prowadził postępowanie egzekucyjne wobec majątku "A." Sp. z o.o. z siedzibą w "[...]" (dalej Spółka, zobowiązana, dłużnik) na podstawie tytułów wykonawczych z 9.07.2019 r. nr "[...]" oraz z 2.12.2019 r. nr "[...]", wystawionych przez skarżącego (karty nr 1 - 3 i 27 - 28 akt I instancji). Tytuły obejmowały należności pieniężne dotyczące nienależnie pobranych płatności w ramach odpowiednio: przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i wsparcia bezpośredniego, w łącznej kwocie należności głównej: 366.085,47 zł i 241.421,80 zł. Wierzyciel przesyłając ww. tytuły wykonawcze organowi egzekucyjnemu wskazywał ten sam numer rachunku bankowego Spółki - pisma z 10.07.2019 r. i 3.12.2019 r.. Zaznaczył ponadto adres korespondencyjny strony - Oddziału Regionalnego w "[...]" (k. 2 i 27 akt I instancji).
W toku egzekucji należności objętej tytułem wykonawczym z 9.07.2019 r. NUS wystosował zajęcia z 16.07.2019 r. wierzytelności z rachunku bankowego, który wskazał wierzyciel - w Banku B. S.A.. Wystosował też zajęcie do Banku C.. Bank B. zawiadomił o braku środków na rachunku Spółki, natomiast Bank C. o braku rachunku (k. 5-13).
Organ egzekucyjny poinformował wierzyciela pismem z 7.11.2019 r. nr "[...]", jeszcze przed wystawieniem tytułu wykonawczego z 2.12.2019 r., że częściowo wyegzekwował należność wymienioną w tytule wykonawczym z 9.07.2019 r. w wyniku zajęcia ww. wierzytelności w Banku B. S.A.. Wskazał, że skuteczna egzekucja nastąpiła ze środków zgromadzonych na ww. rachunku bankowym podmiotu przed 27.11.2015 r., i od tego czasu nie odnotowano obrotu na tym rachunku. Podał, że nie ustalił innego majątku zobowiązanej, z którego możliwe byłoby skuteczne prowadzenie egzekucji (k. 25).
Następnie po wpływie tytułu wykonawczego z 2.12.2019 r. wraz ze wskazaniem numeru rachunku bankowego dłużnika w Banku B. S.A., NUS bezskutecznie ponowił 9.12.2019 r. zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego w ww. bankach (k. 29-37). Dokonał też analizy majątkowej Spółki na podstawie danych będących w posiadaniu organu skarbowego (k. 39-48).
Następnie postanowieniem z 28.04.2020 r. nr "[...]" Naczelnik Urzędu, działając na podstawie art. 59 § 2 i § 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (u.p.e.a.), umorzył postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie tytułów wykonawczych z 9.07.2019 r. nr "[...]" oraz z 2.12.2019 r. nr "[...]". W uzasadnieniu wskazał na brak składników majątkowych i źródeł dochodu, z których możliwe byłoby przeprowadzenie skutecznej egzekucji i uzyskanie kwot przewyższających wydatki egzekucyjne. Podał, że zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego w Banku B. S.A. pozostaje bezskuteczne, ostatnie obroty na rachunku bankowym Spółki wystąpiły w 2015 r.. Z danych organu nie wynika, aby zobowiązana miała jakikolwiek inny rachunek bankowy. Nie posiada ponadto zarejestrowanych pojazdów, nie jest też właścicielem ani użytkownikiem wieczystym nieruchomości. Nie ustalono również jej kontrahentów. Spółka nie wykazuje przychodów w deklaracjach podatkowych od kilku lat, a 19.11.2019 r. został uchylony jej NIP (k. 51). Żadna ze stron postępowania nie skorzystała z zaskarżenia opisywanego postanowienia, przy czym dłużnikowi doręczono rozstrzygnięcie w sposób zastępczy wobec niepodjęcia przesyłki pocztowej (po pozostawianiu awiza z adnotacją: adresat nieobecny).