Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2008 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Błesiński Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Pierechod Sędzia WSA Wojciech Czajkowski (spr.) Protokolant Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 19 marca 2009 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2008 rok oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/9

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza z dnia "[...]" o Nr "[...]", którą określono Spółce A podatek od nieruchomości za rok 2008 w kwocie 226.485 zł.

Z akt sprawy wynika, że wszczęcie postępowania przez organ I instancji nastąpiło w związku ze złożeniem przez Spółkę deklaracji podatku od nieruchomości za 2008 r., w której wykazano kwotę podatku inną niż w deklaracji za 2007 r.. Wynikało to z nieujęcia w podstawie opodatkowania wartości linii kablowych telekomunikacyjnych, położonych w kanalizacjach kablowych. Zdaniem Spółki A, linie te w przeciwieństwie do samej kanalizacji, nie mogą być kwalifikowane ani jako samodzielne budowle w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, ani jako instalacje lub urządzenia stanowiące wraz z budowlą całość techniczno - użytkową, ani też jako urządzenia budowlane związane z obiektem budowlanym, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. W związku z powyższym, ich wartość nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Zajętego przez podatnika stanowiska nie podzielił organ I instancji, który uzasadniając wydaną w sprawie decyzję z "[...]" podkreślił, m.in. w oparciu o opinię powołanego w sprawie biegłego, że budowlą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jest budowla w rozumieniu prawa budowlanego, stanowiąca całość techniczno - użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. W ocenie organu podatkowego powoduje to, że chociaż sama linia kablowa może nie stanowić budowli, to w połączeniu z pozostałymi elementami sieci, jako jej część składowa, za budowlę powinna być uznana. Jest ona bowiem ściśle funkcjonalnie powiązana z pozostałymi elementami sieci.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania w sprawie utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Zwracając w motywach rozstrzygnięcia uwagę na istotę sporu dotyczącą rozstrzygnięcia, czy telekomunikacyjne linie kablowe ułożone w kanalizacji kablowej stanowią budowlę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, organ odwoławczy wskazał na treść art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm., zwanej dalej u.p.o.l.). Zgodnie z tym przepisem opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Organ zauważył, iż budowlę na potrzeby wymiaru podatku od nieruchomości definiuje art. 1a ust. 1 pkt 2 tej ustawy stanowiąc, że są to obiekty budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędące budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Stosownie do art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz.1118 ze zm.) budowla to obiekt budowlany stanowiący całość techniczno - użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Artykuł 3 pkt 3 ustawy zawiera przykładowy wykaz obiektów budowlanych zaliczanych do budowli, np.: lotniska, drogi, sieci techniczne, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Natomiast z definicji "urządzenia technicznego" zawartej w Prawie budowlanym wynika, że urządzenie techniczne ma pełnić rolę służebną wobec obiektu budowlanego, umożliwiając korzystanie z tego obiektu. W myśl tej zasady, urządzenie techniczne samodzielnie nie przedstawia wartości funkcjonalnej - ma ją tylko w połączeniu z konkretnym obiektem budowlanym. W ocenie organu, tylko wtedy, gdy taki związek funkcjonalny występuje, obiekt budowlany wraz z urządzeniem technicznym zapewniającym funkcjonowanie wyczerpuje znamiona definicji "budowla". Rozwijając tę myśl, organ II instancji wskazał, że warunkiem uznania, iż budowla podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jest spełnienie następujących przesłanek:

Strona 1/9