Sprawa ze skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski asesor WSA Katarzyna Górska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 1 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. S. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie strona 1/9

Zaskarżoną decyzją z "[...]" Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej zwany "organem"), odmówił K.S. (dalej zwanej "skarżącą") umorzenia należności z tytułu składek osoby ubezpieczonej będącej jednocześnie płatnikiem tych składek w łącznej kwocie 14.406,72 zł.

Powyższa decyzja wydana została na skutek wniosku skarżącej z 2 marca 2020 r., uzupełnionego pismem z 8 czerwca 2020 r., o umorzenie należności z tytułu składek. We wniosku tym skarżąca wskazała, że nie jest w stanie spłacić zadłużenia. Podała, że jest osobą niepełnosprawną legitymującą się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, a jedynym źródłem jej utrzymania jest zasiłek stały w kwocie 645 zł. Wyjaśniła, że do tej pory w spłacie zadłużenia pomagała jej mama, u której mieszka i która utrzymuje się z emerytury, jednak w ostatnim czasie ich sytuacja materialna pogorszyła się, gdyż mama bardzo poważnie zachorowała na serce i potrzebuje pieniędzy na lekarstwa i leczenie. Z załączonego do wniosku oświadczenia o stanie rodzinnym i majątkowym oraz sytuacji materialnej wynika, że skarżąca jest rozwódką, prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, nie pracuje zarobkowo, nie pobiera emerytury ani renty, nie posiada dochodu z innych źródeł, nie pobiera także zasiłku z Urzędu Pracy, a jedynie zasiłek z pomocy społecznej, nie posiada majątku nieruchomego, ruchomego i innych praw majątkowych; ponosi miesięcznie koszty związane z: leczeniem (300 zł), zobowiązaniami pieniężnymi z tytułu składek objętych wnioskiem o umorzenie (300 zł) i podatków (300 zł), przy czym zaznaczyła, że w marcu 2020 r. złożyła wniosek o umorzenie zaległości do US. Oświadczyła także, że ze względu na bardzo słaby stan zdrowia nie ma dobrych rokowań na poprawę sytuacji materialnej. Podała, że cierpi na następujące schorzenia: cukrzycę typu I od ponad 20 lat, obecnie już z powikłaniami (uszkodzenie wzroku), chorobę psychiczną (podejrzenie choroby dwubiegunowej), zaburzenia pamięci, chorobą alkoholową (od dwóch lat w abstynencji), doznała także incydentu padaczkowego. Do wniosku załączyła dokumentację medyczną dotyczącą przebiegu jej leczenia, a także orzeczenie o niepełnosprawności i decyzję o przyznaniu jej zasiłku stałego.

W uzupełnieniu wniosku skarżąca wskazała natomiast, jakie konkretnie wydatki i w jakiej wysokości miesięcznie ponoszone są w związku z utrzymaniem jej dwuosobowego gospodarstwa domowego. Poinformowała ponadto, że zaległości z tytułu podatków zostały jej umorzone, co udokumentowała kopią decyzji właściwego organu. Załączyła także dokumenty dotyczące stanu zdrowia jej mamy.

Odmawiając skarżącej umorzenia należności z tytułu składek organ wyjaśnił, że rozpatrzył sprawę w oparciu o oświadczenia i dokumenty przedstawione przez skarżącą, a także skorzystał z danych wygenerowanych z Kompleksowego Systemu Informatycznego ZUS oraz rejestrów centralnych. Podał, że z ustaleń wynika, że skarżąca zlikwidowała prowadzoną działalność gospodarczą, a w okresie jej prowadzenia nie wywiązała się z obowiązku opłacania składek i w ten sposób została dłużnikiem organu. Podkreślił, że jako wierzyciel w przedmiotowej sprawie ma obowiązek egzekwować powstałe zadłużenie, gdyż w świetle art. 24 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r. poz. 266), zwanej dalej "u.s.u.s.", nie upłynął jeszcze termin, w którym zaległości mogą być dochodzone. Zrelacjonował, że skarżąca figuruje jako osoba, za którą Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej ma obowiązek opłacać składki. Potwierdził, że skarżąca otrzymuje zasiłek stały w wysokości 645 zł miesięcznie, prowadzi gospodarstwo domowe z matką, która pobiera świadczenie emerytalne w wysokości 1.826,58 zł brutto, tj. 1.537,19 zł netto. Uznał, że skarżąca wykazała ponoszenie stałych wydatków, takich jak: opłaty eksploatacyjne - 390 zł (prąd 150 zł, woda, kanalizacja - 150 zł, telefon/Internet - 90 zł), koszty związane z ogrzewaniem - 300 zł, koszty związane z leczeniem - 550 zł. Dodał, że skarżąca nie posiada zobowiązań wobec innych wierzycieli, nie jest właścicielem ruchomości, a także nie figuruje w wykazie Ksiąg Wieczystych jako właścicielka nieruchomości.

Strona 1/9