Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w przedmiocie podatku od nieruchomości stwierdza nieważność §2 ust.1 tiret pierwsze zaskarżonej uchwały, w części dotyczącej zwolnienia od podatku od nieruchomości budynków, gruntów i budowli /bądź ich części/ zajętych na potrzeby ochotniczych straży pożarnych oraz §2 ust.1 tiret trzecie i czwarte.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Błesiński, Sędziowie sędzia WSA Zofia Skrzynecka (sprawozdawca), sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant Sekretarz sądowy Monika Rząp, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 12 września 2013r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku od nieruchomości stwierdza nieważność §2 ust.1 tiret pierwsze zaskarżonej uchwały, w części dotyczącej zwolnienia od podatku od nieruchomości budynków, gruntów i budowli /bądź ich części/ zajętych na potrzeby ochotniczych straży pożarnych oraz §2 ust.1 tiret trzecie i czwarte.

Uzasadnienie strona 1/10

W dniu 17 grudnia 2002 r. Rada Gminy Janowo podjęła uchwałę Nr III/13/2002 w sprawie podatku od nieruchomości. W podstawie prawnej uchwały powołano art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 12 i art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.).

W § 2 ust. 1 uchwały określono, iż "zwalnia się od podatku od nieruchomości budynki, grunty i budowle /bądź ich części/ zajęte na potrzeby:

- świetlic wiejskich, ochotniczych straży pożarnych, kultury fizycznej, hydroforni i oczyszczalni ścieków;

- grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako drogi z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza lub leśna;

- nieruchomości /bądź ich części/ które stanowią własność komunalną, a nie są w posiadaniu zależnym innych osób lub jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej oraz nieruchomości komunalne stanowiące pustostany;

- nieruchomości stanowiące mieszkaniowy zasób gminy z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej."

Zgodnie zaś z § 5 opisanej na wstępie uchwały podlega ona ogłoszeniu na tablicy ogłoszeniowej urzędu gminy oraz w Dzienniku Urzędowym Województwa Warmińsko - Mazurskiego i obowiązuje od 1 stycznia 2003 r. Jak wynika z akt sprawy, uchwała została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa Warmińsko - Mazurskiego z dnia 3 stycznia 2003 r. (Dz. U. W-M 2003 r., Nr 3, poz. 47).

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie Prokurator Rejonowy w Nidzicy wniósł o stwierdzenie nieważności § 2 ust. 1 uchwały Rady Gminy Janowo Nr III/13/2002 z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie podatku od nieruchomości. Uchwale tej zarzucił naruszenie art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych poprzez wykroczenie poza zakres delegacji ustawowej i ustanowienie w ww. zapisach uchwały zwolnień od podatku od nieruchomości o charakterze przedmiotowo - podmiotowym.

W uzasadnieniu Prokurator Rejonowy powołał brzmienie art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, z którego wynika, że rada gminy może, w drodze uchwały, wprowadzić inne niż wymienione w przepisach rangi ustawowej, zwolnienia przedmiotowe. Odwołując się z kolei do orzecznictwa sądów administracyjnych (wyroki WSA w Gliwicach z dnia 20 października 2011 r., sygn. akt I SA/Gl 782/11, z dnia 17 lipca 2007 r., sygn. akt I SA/Gl 557/12, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 września 2006 r., sygn. akt I SA/Gd 432/06, wyrok WSA w Olsztynie z dnia 23 marca 2006 r., sygn. akt I SA/Ol 106/06), wskazał, że zawartą w art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych delegację ustawową należy rozumieć ściśle, co oznacza, że rada gminy nie może wprowadzać zwolnień podmiotowych ani mieszanych (przedmiotowo - podmiotowych). Ponadto, w świetle tego orzecznictwa, zwolnienie przedmiotowe może dotyczyć tylko przedmiotu, a więc nieruchomości. Przy czym przedmiot powinien być określony w taki sposób, żeby nie było możliwe odniesienia zwolnienia od podatku tylko do określonej kategorii lub grupy podatników.

Strona 1/10