Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie zobowiązania podatkowego oraz odmowy zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2016 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Brzuzy Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca) sędzia WSA Katarzyna Górska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zobowiązania podatkowego oraz odmowy zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2016 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/15

Spółka A (dalej Spółka, skarżąca, podatnik, strona), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej WSA) w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej SKO, Kolegium) z [...] r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję z [...] r. nr [...], w której Wójt Gminy B. określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2016 r. w kwocie 189.737 zł i odmówił zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości na 2016 r. w kwocie 110.376 zł.

Jak wynika z nadesłanych akt sprawy i treści zaskarżonej decyzji, skarżąca złożyła deklarację na podatek od nieruchomości na 2016 r.. Obok powierzchni użytkowych budynków lub ich części, wykazała do opodatkowania grunty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą bez względu na sposób zakwalifikowania ich w ewidencji gruntów i budynków o powierzchni 202.499 mkw., grunty pozostałe: 9.129 mkw., wartość budowli: 96.530,59 zł (karty nr 3 i 4 akt podatkowych).

W korekcie deklaracji z 29.02.2016 r. (k. 10, 11) pomniejszyła od lutego 2016 r. wartości z deklaracji o 6.574 mkw. - grunty pozostałe i 20.602,19 zł - wartość budowli, co opisała w piśmie z 8.03.2016 r. (k. 12).

Następnie złożyła korektę deklaracji za 2016 r. z 2.04.2021 r. (k. 24 i 25) wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty (k. 13). Obok powierzchni użytkowych budynków lub ich części do opodatkowania wykazano grunty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą bez względu na sposób ich zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków o powierzchni 5.399 mkw., grunty pozostałe: 206.229 mkw. na styczeń 2016 r. i 199.655 mkw. na pozostały okres 2016 r., wartość budowli: 96.530,59 zł na styczeń 2016 r. i 75.929 zł na pozostały okres 2016 r..

Podatnik we wniosku zwrócił się o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2016-2020 w kwocie 1.013.798 zł. Wniosek uzupełnił 15.04.2021 r. (k. 26). Podał, że w złożonych deklaracjach DN-1 w podatku od nieruchomości na lata 2016-2020 zostały wykazane do opodatkowania podatkiem od nieruchomości grunty związane ze zlikwidowaną linią kolejową - stawką przewidzianą dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Strona powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 24 lutego 2021 r. sygn. akt SK 39/19 wskazując, że jest podstawą do stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2016- 2020 od gruntów po zlikwidowanej linii kolejowej, które nie są i nie mogą być wykorzystywane do działalności gospodarczej, a zostały wykazane do opodatkowania najwyższą stawką podatku.

Spółka w toku postępowania pismem z 25.05.2021 r. (data wpływu) potwierdziła brak możliwości wykorzystania ww. gruntów do prowadzenia działalności gospodarczej pomimo pozostawania w ewidencji księgowej. Doszło do trwałego usunięcia z gruntu infrastruktury kolejowej, grunty te są ekonomicznie nieużyteczne, nie mogą zostać objęte odpisem aktualizacyjnym z tytułu trwałej utraty wartości i nie ma możliwości ujęcia ich w planach jako obiekty przeznaczone do fizycznej likwidacji. Spółka wymieniła też szereg działek, które mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, co Spółka wykazała w złożonych deklaracjach (k. 49).

Strona 1/15