Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe, określenia uzupełniającej kwoty długu celnego oraz podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Czajkowski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Zofia Skrzynecka,, Sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant Paweł Guziur, po rozpoznaniu Olsztynie na rozprawie w dniu 18 grudnia 2008r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe, określenia uzupełniającej kwoty długu celnego oraz podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej kwotę 9217 (słownie: dziewięć tysięcy dwieście siedemnaście) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 4. nakazuje ściągnąć od Dyrektora Izby Celnej na rzecz Skarbu Państwa (kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie kwotę 6006 (słownie sześć tysięcy sześć) złotych tytułem brakującej części wpisu sądowego, od której strona skarżąca została zwolniona.

Uzasadnienie strona 1/9

Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" o Nr "[...]" w części, w której organ I instancji uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne z dnia "[...]", dokonane przez Spółkę A (obecnie Spółka B), a dotyczące oleju opałowego importowanego z Łotwy. Uznanie przez organ I instancji wymienionego zgłoszenia za nieprawidłowe nastąpiło w zakresie dotyczącym kraju pochodzenia towaru, preferencji, stawki celnej, kwoty długu celnego, podstawy opodatkowania i kwoty podatku od towarów i usług w imporcie towarów, po czym organ ten zarejestrował retrospektywnie uzupełniającą kwotę długu celnego w wysokości 656.185,30zł, określił wysokość zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług w kwocie 726.390 zł, a do zapłaty 144.361,10 zł i wezwał do ich uiszczenia wraz z należnymi odsetkami.

Z akt sprawy wynika, że w związku ze zgłoszeniem celnym z dnia "[...]" Spółka zastosowała zerową stawkę celną w oparciu o wystawione w procedurze retrospektywnej świadectwa przewozowe EUR z dnia "[...]". Jako kraj preferencyjnego pochodzenia zadeklarowała zaś Litwę. Do zgłoszenia załączyła m. in. fakturę nr "[...]" z dnia "[...]" oraz nr "[...]"z dnia "[...]". wraz z tłumaczeniem, faktury za transport wraz z tłumaczeniem, oświadczenie o krajowych kosztach transportu, oświadczenie o przeznaczeniu towaru, świadectwa przewozowe EUR 1 oraz certyfikat jakości z dnia "[...]".

W toku prowadzonego wobec Spółki A postępowania kontrolnego w zakresie zgodności z prawem przywozu przez Nią towarów dopuszczonych do obrotu na polskim obszarze celnym w okresie od 01.01.2002 r. do 30.04.2004 r., Urząd Kontroli Skarbowej zwrócił się do łotewskich władz celnych z wnioskiem o przeprowadzenie weryfikacji wymienionych wyżej świadectw przewozowych EUR 1, w trybie art. 32 Protokołu nr 3 do Umowy o wolnym handlu między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Łotewską z dnia 28.04.1997 r. (Dz. U. z 1998 r., Nr 42, poz. 241 ze zm.), a w szczególności o wskazanie na jakiej podstawie władze łotewskie potwierdzały litewskie pochodzenie importowanego do Polski oleju opałowego, z jakich przyczyn wszystkie świadectwa pochodzenia wystawiano w procedurze retrospektywnej, jaki był skład surowcowy i właściwości fizyko - chemiczne produkowanego na Łotwie oleju opałowego oraz jakie było faktyczne pochodzenie poszczególnych surowców. W związku z weryfikacją władze łotewskie potwierdziły wiarygodność i autentyczność świadectw przewozowych EUR 1. Wyjaśniły też, że świadectwa wystawiano w procedurze retrospektywnej, z uwagi na warunki transportu kolejowego. Podały jednocześnie, że krajem pochodzenia oleju opałowego była Litwa.

W ocenie organu kontroli, odpowiedź władz łotewskich nie zawierała odpowiedzi na część pytań zawartych we wniosku o weryfikację. Nie wskazano m.in., która z dwóch alternatywnych reguł pochodzenia została spełniona. Organ kontroli dysponował zaś materiałami postępowania karnego prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową, w związku z przywozem przez Spółkę A zakwestionowanego oleju. Na podstawie tych materiałów, w tym protokołów przesłuchań w charakterze świadków - osób związanych z przygotowaniem i eksportem olejów opałowych do Polski, protokołów przesłuchań osób związanych ze sprzedażą i eksportem oleju JET A - 1 z Litwy do Łotwy oraz protokołów oględzin naftobazy należącej do Spółki C i Spółki D Urząd Kontroli Skarbowej stwierdził, że importowany do Polski olej opałowy był mieszaniną oleju SAE 10 i paliwa JET A - 1. Głównymi dostawcami oleju bazowego SAE 10 były kraje należące do Wspólnoty Niepodległych Państw: Rosja, Ukraina, Białoruś. Z Litwy sprowadzano natomiast paliwo do silników odrzutowych JET A - 1. Parametry oleju opałowego zmieniały się w zależności od obowiązujących w tym zakresie na polskim obszarze celnym przepisów. Jego proces produkcyjny polegał natomiast na mieszaniu obu komponentów w składzie celnym w R. w ten sposób, że do zbiornika wlewany był najpierw olej bazowy, a następnie pod wysokim ciśnieniem wlewane było paliwo do silników odrzutowych w celu otrzymania jednolitej mieszanki.

Strona 1/9