Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości i w podatku rolnym za lata 2006
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca), sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant sekretarz sądowy Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 20 września 2013r. sprawy ze skargi A S.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości i w podatku rolnym za lata 2006-2010 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) określa , że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej 16166 ( szesnaście tysięcy sto sześćdziesiąt sześć ) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/10

Decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy B. z dnia "[...]" nr "[...]", określającą zobowiązanie w podatku od nieruchomości, jak też zobowiązanie w podatku rolnym za lata 2006 - 2010.

Z motywów decyzji oraz akt sprawy wynika, że Spółka A. (dalej Spółka, podatnik, skarżąca) złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2006 - 2010 wraz z odsetkami. Wyjaśniła, że grunty objęte korektami, na podstawie ewidencji gruntów zostały zakwalifikowane do gruntów rolnych i nigdy nie były zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.

Wójt Gminy B. (dalej Wójt) w decyzji z 29 lipca 2010r. nr "[...]" odmówił stwierdzenia nadpłaty i zwrotu podatku za wymieniony okres. W wyniku wniesienia odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej SKO, Kolegium) decyzją z dnia 30 listopada 2010r. nr "[...]" uchyliło zaskarżone rozstrzygnięcie i sprawę przekazało do ponownego rozpoznania przez ten organ. SKO jeszcze dwukrotnie uchylało decyzje organu I instancji i przekazywało sprawę do ponownego rozpatrzenia (decyzje Kolegium z 20 maja 2011r. i z 17 kwietnia 2012r.).

Po kolejnym rozpatrzeniu sprawy Wójt wydał decyzję z dnia "[...]" określającą wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości w kwotach: 173.715 zł za 2006r., 176.347 zł za 2007r., 181.611 zł za 2008r., 181.611 zł za 2009r., 181.611 zł za 2010r. oraz zobowiązanie w podatku rolnym za lata 2006 - 2010 w wysokości 0,00 zł. Wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości organ określił od gruntów Podstrefy B.- Kompleks P., położonych na terenie gminy B., obręb 51 P., o powierzchni 263.204 m2. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ stanął na stanowisku, że wprawdzie wymienione grunty są użytkami rolnymi, niemniej jednak z uwagi, iż zostały zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

W odwołaniu od tej decyzji pełnomocnik Spółki, radca prawny L.O., wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy. Zarzucił organowi podatkowemu I instancji naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 2 ust. 2 w związku z art. 1 a ust. 1 pkt 3 i ust. 3 i art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, art. 1 ust. 1 ustawy o podatku rolnym oraz art. 1 ust. 1 ustawy o podatku leśnym, polegającą na uznaniu, że sporne grunty rolne są gruntami zajętymi na prowadzenie działalności gospodarczej podczas, gdy na tych gruntach nie była faktycznie prowadzona działalność gospodarcza i poprzez przyjęcie, że o zajęciu na działalność gospodarczą świadczą wykonane czynności przygotowawcze. Zarzucił także naruszenie postępowania, w szczególności 187 § 1 i 191 Ordynacji podatkowej, poprzez dowolną ocenę całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie (wyjaśnień Spółki), w tym zeznań M.K. i E.N.J. oraz uznanie, że na gruntach objętych postępowaniem były wykonywane czynności składające się na prowadzenie działalności gospodarczej podczas, gdy z zeznań świadków wynika wprost, że działalność nie była prowadzona.

Strona 1/10